زینب زارع/
به گزارش روابط عمومی فدراسیون شنا، شیرجه و واترپلو؛ خبرنگار حوزه پایه و آبی گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران نوشت:
جوان‌ترین ورزشکار کاروان اعزامی به المپیک ریو ۲۰۱۶ متعلق به خانواده شناست . آریا نسیمی شاد با دریافت وایلد کارت از فدراسیون جهانی نماینده شنای ایران در ماده ۲۰۰ متر قورباغه در المپیک برزیل خواهد بود. تنها برادر آریا قبلا دروازه بان واترپلو بوده است و خانوادگی به ورزش های آبی علاقمند هستند. نسیمی شاد آرزو دارد پزشک شود، آرزویی که با توجه به پشتکار و انگیزه بالایش دور از دسترس نیست.
آریای ۱۶ ساله که متولد و ساکن شهر مشهد است به خبرنگار ما گفت: در ۱۶ آبان سال ۱۳۷۸ در مشهد به دنیا آمدم. از ۸ سالگی شنا را آغاز کردم و از ۹ سالگی با هدف قهرمانی و حرفه ای شنا را ادامه دادم. در مقطع سوم دبیرستان و دررشته علوم تجربی تحصیل می کنم با توجه به این که در مدرسه تیزهوشان تحصیل می کنم، با معدل ۱۹/۳۰ قبول شدم.
وی درباره حضورش در میادین بین المللی ادامه داد در مسابقات آسیایی اینچئون نیز به عنوان کم سن و سال ترین ورزشکار ایران حضور داشتم. هم چنین در مسابقات رده های سنی آسیا که سال گذشته در تایلند برگزار شد توانستم به مدال برنز دست یابم.
نماینده شنای ایران در المپیک لندن تصریح کرد اگر یک ورزشکار قصد دارد در رشته ورزشی اش موفق باشد لازم است طبق برنامه پیش برود. برنامه ای که طی آن بتواند هم درس بخواند و هم ورزش کند. این کار غیر ممکن نیست تنها کافی است کمی تفریحاتمان را متعادل کنیم تا موفق شویم. تمرینات، اردوهای خارجی و دوری از خانواده سختی های زیادی دارد اما برای رسیدن به هدفم همه آن را تحمل خواهم کرد.
نسیمی شاد درباره برنامه اش در آستانه المپیک خاطر نشان کرد چند روزی است به تهران آمده ام و تمریناتم را زیر نظر مربیان آغاز کرده ام. رکورد ملی ام در ۲۰۰ متر قورباغه دو دقیقه و هجده ثانیه و هشتاد و هشت صدم ثانیه است. سعی ام این است که بتوانم رکورد خودم را در رده بزرگسالان جا به جا کنم. راه یابی ام به فینال غیرممکن است. اما المپیک ریو با توجه به سنی که دارم برایم یک تجربه است تا بتوانم در آینده برایم تیم ملی کارهای بزرگی انجام دهم.
آریا درباره مشکلاتی که شناگران با آن مواجه اند اظهار داشت بودجه ای که به فدراسیون شنا تعلق می گیرد صرف دو رشته شیرجه و واترپلو نیز می شود و کفاف هیچ کدام را نمی دهد. به علاوه این که بخش اعظمی از استخرها به بخش خصوصی واگذار شده است و اگر من و دیگر شناگران مستعد بخواهیم تمرین کنیم باید بلیت بخریم و یا از سانس های عمومی استفاده کنیم. در صورت وجود استخر، ابعاد و امکانات آن ها غیر استاندارد است. به طور مثال استخر تمرینی من در مشهد ۳۳ متر طول دارد که مناسب تمرین است و نه مناسب مسابقه.
دارنده مدال برنز رقابت های رده سنی تایلند ادامه داد: شناگران ملی پوش در سال ممکن است دو یا سه بار در مسابقات برون مرزی حضور یابند که این تعداد بسیار کم است. اگر مسئولان حمایت کنند قول می دهم موفقیت های بیشتری برایم کشورم به دست آورم.
انتهای پیام
