به گزارش روابط عمومی فدراسیون شنا، شیرجه و واترپلو؛ وقتی به مسابقات شنا در چند سال اخیر نگاه می‌کنیم متوجه می‌شویم اندام ظاهری، قدرت و در نتیجه رکوردهای شناگران این نسل نسبت به هم رشته‌ای‌های خود در نسل قبلی تغییرات عمده‌ای کرده است.
اما دلیل این اتفاق چیست؟
شناگران این نسل، سبک تمرینی کاملا متفاوتی نسبت به نسل قبلی دارند. سبک آموزش شنا با هدف کسب نتایج بهتر در مسابقات از “حجم زیاد” به “شدت زیاد” تغییر یافته است. (high-volume – higher-intensity)
اگر به ۱۰۰ سال قبل برگردیم، روش آموزش متداول توصیه شده توسط بهترین مربیان جهان این بود که شرایط یک ورزشکار فراتر از تردیدهای منطقی قرار گیرد تا برای یک مسابقه آماده شود. ۱۰۰کیلومتر شنای هفتگی در مراکز تمرینی این شناگران اتفاقی معمول بود.
این روزها مربیان بیشتر بر تمرینات با کیفیت بالا تمرکز می‌کنند. در همین راستا و باهدف بهبود عملکرد در داخل آب، برنامه‌های تمرینی در خشکی روند روبه رشد قابل ملاحظه ای گرفته‌اند.
شناگران و مربیان، آموزش در خشکی، تمرینات پلایومتریک و افزایش توان استقامتی را به عنوان بخشی جدایی ناپذیر از روتین تمرین خود اولویت بندی کرده اند.
اینگونه نیست که شناگرن این نسل از گذشتگان تمرینات بیشتری کنند. تنها نوع تمرین کردنشان متفاوت شده است. شناگران حرفه‌ای تا ۳۰ ساعت در هفته مشغول تمرین هستند. قبلا این ۳۰ ساعت صرفا به شنا کردن معطوف می‌شد. این روزها این ۳۰ ساعت به طور نسبی به ۲۰ ساعت شنا، ۴ ساعت کار با وزنه و ۶ ساعت تمرین در خشکی تقسیم می‌شود.
North Baltimore Aquatic Club practice
افزایش سن شنای حرفه‌ای!
متوسط سن شناگران مدال‌آور همچنان رو به افزایش است. این بالا رفتن سن ورزش حرفه ای به افزایش احتمال جذب اسپانسر و حمایت‌های سردمداران ملی در راستای پشتیبانی از رویاهای المپیکی شناگران مرتبط است.
با نگاهی به تاریخچه المپیک مشاهده می‌کنیم که در المپیک سال ۱۹۸۴ متوسط سن شناگران مدال‌آور آمریکا ۲۱.۶ برای مردان و ۱۸.۷ برای زنان بود. اما این عدد در المپیک ۲۰۱۲ به ۲۶.۲ برای مردان و ۲۱.۴ برای زنان افزایش یافت.
توسعه تکنیک، تغذیه، ریکاوری و فرصت‌های تمرینی برای ورزشکاران بعد از پایان دوره آموزشی و تحصیلی باعث شده عمر ورزش حرفه‌ای طولانی‌تر شود. این بهبود در شرایط، باعث کاهش میزان آسیب‌دیدگی و درنتیجه آن بیشتر کردن عمر ورزش حرفه‌ای شده است.
با وجود دیده شدن مثال‌های نقض، به طور کلی مطالعات نشان داده‌اند که ورزشکاران در میانه دهه سوم زندگی (۲۷-۲۳ سال) در بهترین سن برای فعالیت‌های ورزشی هستند. این موضوع همراه با افزایش تمرکز بر روی تمرینات قدرتی یکی از دلایل تفاوت چشم‌گیر شناگران حرفه‌ای امروز از یک نسل قبل است.
نتیجه گیری؟
در اینکه شناگران هر روز سریعتر می‌شوند شکی نیست. رکوردی که شناگران در هر سطحی (از رده‌های سنی تا المپیک) ثبت می‌کنند بازتابی از این تغییرات در سبک تمرین است. اگر به دوره لباس‌های شنای از جنس پلی اورتان (polyurethane super-suits) برگردیم، رسانه‌ها از مزایای کاهش چشم گیر رکورد به وسیله این لباس‌های این روزها غیرقانونی گفته اند.
تنها چند سال زمان برد تا تقریباً تمام رکوردهای ثبت شده در دوران لباس‌های مخصوص (۲۰۰۹-۲۰۰۸) پاک شود. انتظار می‌رود تمامی آن رکوردها تا دو المپیک بعدی بهبود یابد. رکوردها برای شکسته شدن هستند، پس دیدن نسل جدیدی از شناگران با سبک‌های جدید تمرینی برای پس زدن محدودیت‌های انسانی در بهتر شدن هرچه بیشتر قابل پیش بینی است.
آیا شناگران به قویتر شدن ادامه می‌دهند؟ بلی.
آیا شناگران در آینده شبیه بدنسازان می‌شوند؟ احتمالا نه. اما مطمئنا شناگران چه در داخل و چه در خارج از آب قویتر می‌شوند تا رکوردهایی را جابجا کنند که ما هرگز فکرش را هم نمی‌کردیم.
برگرفته از: myswimpro.com
ترجمه: علی رفیعانی
انتهای پیام
