بازگشایی “یک هفته ای” استخرها با کدام منطق؟

به دلیل تعطیلی بیش از یک سال استخر های سراسر کشور آسیب‌های تدارکاتی، مسابقه ای، مالی و اقتصادی جدی را متوجه ورزش شنای کشور شده است.

مسعود موسوی/

به گزارش روابط عمومی فدراسیون شنا، شیرجه و واترپلو؛ موفقیت در هر رشته ورزشی و از جمله ورزشهای آبی مانند شنا شیرجه و واترپلو به اصطلاح مسیری یک طرفه نبوده، به فعالیت ها و یا تلاش و کارآمدی فدراسیون‌های مربوطه منحصر نشده و نخواهد شد. این فعالیت‌ها و میزان موفقیت آنها، ارتباطی مستقیم و همه جانبه به پشتیبانی جامع و کامل از سوی مسئولان دستگاه‌های رده اول ورزش کشور داشته و بدون حمایت‌های آنها تمامی تلاشهای فدراسیون‌های ورزشی ناقص و ابتر مانده و به اصطلاح به بار نخواهد نشست. حمایت‌هایی که بایستی با نظر خواهی از کارشناسان و متخصصان اهل فن و همچنین آسیب شناسی جامع و تیز بینانه کاستی‌ها و کمبودها و بررسی علل عدم موفقیت‌های نهایی یک رشته ورزشی صورت پذیرد.

از نگاهی دیگر حتی اگر دو قطب موفقیت یک رشته ورزشی در کشور یعنی وزارت ورزش و فدراسیون مربوطه هم با تمام وجود وظیفه خود را انجام دهند، باز هم شرایطی غیر معمول و پیش بینی نشده می‌توانند جلوی تمامی پیشرفت‌ها و برنامه‌های در نظر گرفته شده را سد کرده و مشکلی بر سایر مشکلات فعالیتهای ورزشی بیفزآیند که کرونا و شیوع تاسف بار این ویروس، از جمله حوادث غیر مترقبه در وضعیت کنونی است. این شرایط کرونایی موجب شده است تمامی تلاشها در جهت آمادگی کامل ورزشکاران رشته‌های آبی مانند شنا، شیرجه و واترپلو در تمامی سطوح  و برای حضور در کلیه رقابت‌های داخلی و خارجی تحت شعاع قرار گرفته و آسیب پذیر نشان داده است. در این اوضاع و تعطیلی اجباری استخرها، شاهد آن هستیم که با سرعتی غیر قابل باور شرایط ایده آل جسمانی و روانی ملی پوشان و انگیزه آنان برای کسب سهمیه المپیک توکیو سیر نزولی گرفته و آنها با نگرانی به آینده و دورنمای فعالیت‌های خود در سطوح ملی چشم دوخته اند. این وقفه بی سابقه و تاسف بار در جریان فعالیت‌های رو به رشد فدراسیون شنا، در حالی اتفاق افتاده است که رسیدن به آمادگی مطلوب یک شناگر برای حضور در  رقابت‌های بین المللی و مهمی مانند انتخابی بازیهای المپیک، دستاوردی نیست که با صرف زمان یک هفته و دو هفته ای و حتی یک ماه اتفاق بیفتد، بلکه ویژگی رشته ورزشی شنا این است که حداقل هشت تا ده ماه ممارست لازم است تا شناگران بتوانند به ایده ال‌ترین شرایط جسمانی خود دست یافته و برای موفقیت‌های آنچنانی آماده شوند. این ویژگی خاص آماده سازی ملی پوشان رشته ورزشی شنا را اگر در کنار دیگر ویژگی این رشته از جمله  محدود بودن بیش از اندازه عمر قهرمانی در این رشته ورزشی و همچنین رقابت ده‌ها و صدها شناگر در رده های ملی کشورهای محتلف برای کسب مدال در چند صدم ثانیه ، قرار دهیم به این نتیجه  عینی و قابل درک خواهیم رسید که  تعطیلی یک ساله استخرها و معضل کرونا چه بلایی را بر سر ملی پوشان این رشته ورزشی در کشور آورده و انها را نگران کرده است.

تفاوت مهمی که بین شناگران ملی پوش ایران و شناگران رده ملی سایر کشورهای جهان در جهت مبارزه با کرونا و تداوم تمرینها وجود دارد این است که بسیاری از مسئولان ورزشی این کشورها  و مانند فرانسه، در هماهنگی کامل با مسئولان بهداشتی، تاکید و الویت را بر باز گشایی هر چه سریعتر استخرها با رعایت پروتکل های بهداشتی قرار داده‌اند و در زمان اجبار به تعطیلی استخرها  نیز، این امر را در مدت بسیار محدود انجام داده و با رفع موانع، از تعطیلی طولانی مدت استخر های شناجلوگیری کرده اند. اما به نظر می آید در ایران، تاکید و الویت اول بر بسته ماندن استخر هاست و هیچ گونه تلاش جدی از سوی مسئولان ذیربط در جهت پیدا کردن راهکاری مناسب و آماده سازی بستر لازم برای بازگشایی مداوم استخرها صورت نپذیرفته و نمی پذیرد.

این معضل  در حالی است که همگان می‌دانند و بارها و بارها در مصاحبه مسئولان فدراسیون شنا و  گفتگوی سایر متخصصان با رسانه ها اعلام شده که به دلیل تعطیلی بیش از یک سال استخر های سراسر کشور آسیب‌های تدارکاتی، مسابقه ای، مالی و اقتصادی جدی را  متوجه ورزش شنای کشور شده است به گو نه ای که خیل عظیم مربیان، ناجیان غریق و افرادی که استخرها را اجاره کرده‌اند حتی یک ریال در سال گذشته درآمد نداشته و به مشکلات بیشمار اقتصادی دچار شده اند.

سرانجام پس از ماهها انتظار در جهت بازگشایی استخرهای سراسر کشور و تلاش مسئولان فدراسیون و سایر دست اندرکاران رشته شنا در این زمینه، از سوی ستاد ملی مبارزه با کرونا در وزارت ورزش اعلام شد که مجوز بازگشایی استخر های سراسر کشور به مدت یک هفته صادر شده و طی ابلاغیه ای به فدراسیون شنا و ادارات استانی تابعه اعلام خواهد شد. مسئله ای که سریعا اعتراض مسئولان و از جمله دبیر فدر اسیون شنا را در پی داشت و این سوال را در اذهان عمومی ایجاد کرد که این تصمیم یک هفته ای بازگشایی استخرها، از سوی کدام کارشناسان و برای رسیدن به چه دستاورد ملی و بین المللی گرفته شده است و اصولا این تصمیم، کدامین گره کوچک و حتی ناچیزی را  از مشکلات و چالش‌های گروه دست اندرکار ورزش شنا خواهد گشود. از سوی دیگر این سوال نیز مطرح شد که کارشناسان ورزشی که در این نشست حضور داشته اند چگونه پذیرفته اند که بازگشایی یک هفته ای استخرها میتواند پاسخ گوی حتی کوچکترین مشکلات اهالی شنا باشد و بالاخره  اینکه چرا از فدراسیون شنا به عنوان مهم ترین و اصلی ترین متولی  ورزش شنا در کشورمان، هیچ  نماینده ای در این نشست نبوده است. قطعا اگر در این نشست و قبل از تصمیم گیری و پیشنهاد بازگشایی یک هفته ای استخرها، یک فرد از مسئولان، پیشکسوتان، مربیان و حتی ملی پوشان رشته ورزشی شنا حضور داشت با توضیحات کارشناسانه خود از اتخاذ تصمیم فوق ممانعت کرده و زمینه را برای بازگشایی دائمی استخرها و رفع موانع این بازگشایی، با استفاده از تجارب بین المللی مشابه و بستر سازیهای بهداشتی و ورزشی فراهم می کرد.

جدا از ملی پوشان، مربیان و به اصطلاح تمامی متخصصان فعال در زمینه رشته ورزشی شنا، نگاه نگران تمامی کسانیکه از بسته بودن استخرها، آسیب های آنچنانی مالی دیده و می بینند به انتظار ارائه راهکاری مثبت، مفید و منطقی از سوی مسئولان در جهت بازگشایی کامل استخرها  است به گو نه ای که از آسیب بیشتر اقتصادی به انان جلوگیری کرده و امید را به خانواده تمامی فعالان در رشته های آبی بازگرداند.

 

 

انتهای پیام

image_printپرینت مطلب