حمیدرضا نقیبی/
به گزارش روابط عمومی فدراسیون شنا، شیرجه و واترپلو؛ خبرنگار گروه ورزشی خبرگزاری آنا، نوشت: فدراسیون شنا، شیرجه و واترپلو در سال‌هایی که محسن رضوانی ریاست آن را برعهده داشته موفقیت‌های زیادی را کسب کرده و مدال‌هایی به‌دست آورده که نظیر آن رقم نخورده است.
تازه‌ترین درخشش ملی‌پوشان ورزش‌های آبی هفته گذشته در مالزی رقم خورد و بنیامین قره حسنلو و مهدی انصاری موفق به کسب مدال‌های طلا و نقره در ماده‌های ۵۰ متر آزاد و ۵۰ متر پروانه شدند. این دو شناگر آینده‌دار تیم ملی در تکاپو هستند تا بتوانند در مسابقات انتخابی المپیک شرکت کنند و بتوانند برای نخستین بار ایران را صاحب سهمیه مستقیم در مهم‌ترین آوردگاه ورزشی دنیا کنند.
آنا: بنیامین قره حسنلو شنا را از کجا آغاز کرد تا موفق به ثبت افتخارات بین‌المللی شد؟
قره حسنلو: حدود ۱۵ سال است که در شنا فعالیت میکنم. از پنج سالگی شنا را شروع کردم و حدوداً ۱۰ سال است که وارد شنای حرفه‌ای شدم و توانستم رکوردهای متعددی را بزنم و رکوردهای ملی زیادی را جابه‌جا کنم و الان رکورد ۵۰ متر آزاد بزرگسال که سریع‌ترین رکورد شنای ایران محسوب می‌شود با ۲۲,۹۰ ثانیه در اختیار من است. با وجود شرایط بد و استخر ندادن و گرفتن استخر و … باز توانسته‌ام رکوردهایی را به‌دست بیاورم که پیش از این تکرار نشده بود.
آنا: خوشبختانه استخر قهرمانی آزادی به فدراسیون شنا پس داده شد و می‌توانید بدون دغدغه تمرین کنید؟
قره حسنلو: تنها جایی که استخر استاندارد داریم در ایران با سکوهای پشت‌پادار استخر آزادی بود که با رایزنی رئیس فدراسیون خانه شنا را پس دادند. متأسفانه خیلی شرایط را برای ما سخت کرده‌اند. الان حدود ۱۰ تا ۱۲ سال است وارد حرفه‌ای شنا شدم و در بدترین شرایط ممکن دارم تمرین میکنم یعنی نه از طرف هیئت استان البرز حمایت می‌شوم و نه از جای دیگر. به این شرایط عادت کرده‌ام و دنبال این نیستم که شرایط خودم را تغییر دهم ولی برای شناگران دیگر حرف می‌زنم و می‌گویم که بستر پیشرفت در شنا را فراهم کنید.
آنا: برای کسب سهمیه المپیک فدراسیون می‌تواند شرایط لازم برای رسیدن به این افتخار مهم را برای شناگران فراهم کند؟
قره حسنلو: چون مسابقات ما هزینه زیادی ندارد، اگر برنامه مسابقات را رعایت کنند و ما را طبق برنامه بفرستند بدون هیچ شک و تردیدی ورودی المپیک را حتماً کسب می‌کنیم چون واقعاً بچه‌های شنای ایران هم قوی هستند، هم فوق‌العاده و در همه چیز قدرتمند هستند. حضورمان در مسابقات خارجی خیلی مهم است و مهم‌ترین کارمان این است که در آن مسابقات حضور پیدا کنیم. چه از نظر کسب تجربه و چه از نظر کسب آمادگی برای حضور در مسابقات بزرگی که در آینده خواهیم داشت چون مسابقات جهانی را در پیش‌رو داریم.
آنا: شما چگونه موفق شدید بدون تمرین در استخر در مسابقات مالزی صاحب مدال شوید؟
قره حسنلو: آن روزی که استخر آزادی بسته شد، قبل از رفتن ما به مالزی بود. در ایام عید استخر نداشتم و برای شنا مهم‌ترین چیز تمرین است. یک جلسه را هم نباید از دست بدهید. استخر نداشتم و ۱۰ تا ۱۵ روز اصلاً شنا نکردم و فقط تمرینات بیرون آب انجام دادم. می‌دویدم و بدنسازی می‌کردم. به هیچ استخری راهم نمی‌دادند به خاطر اینکه می‌گفتند شناگر حرفه‌ای هستی، خطرناک است، به یکی بخوری باید دیه بدهیم. استخر بلیت‌فروشی هم که می‌رفتم حق استفاده از وسایل شنای خودم را نداشتم، می‌گفتند ممکن است وسایل شنایت بخورد به کسی و اتفاقی برای کسی بیفتد و شنا هم که می‌کردم، مثلاً در لاین آزاد که می‌آمدم یکی می‌آمد در لاینم نمی‌گذاشت تمرین کنم، باعث جر و بحث و دعوا، یعنی حتی می‌رفتم استخر، جر و بحث داشتم. با این حال در مالزی با تمام توان شنا کردم و مدال طلای ۵۰ متر آزاد را گرفتم.
آنا: استعداد ذاتی شناگران ما از بسیاری کشورها بالاتر است و کسب مدال طلای شما در مالزی این موضوع را ثابت کرد؟
قره حسنلو: باید به ورزش‌های پایه توجه شود چون ورزشکاران نمی‌توانند هیچ برنامه‌ای برای آینده‌شان بریزند. من و مهدی انصاری در شصت و دومین دوره از مسابقات شنای مالزی صاحب مدال شدیم و جالب است به ما پیشنهاد دادند که سال بعد و حتی در مرحله بعدی‌شان برای کشور مالزی شنا کنیم ولی ما به دلیل عرق ملی که داریم چنین پیشنهادی را نپذیرفتیم اما این موضوع دلیل نمی‌شود که به ما امکانات لازم برای رشد و ترقی را ندهند.
آنا: آقای انصاری شما ساکت هستید. مسابقات شنای مالزی را چگونه دیدید؟
انصاری: فدراسیون شنای مالزی امکانات زیادی به شناگران خود می‌دهد و به‌عنوانِ مثال ما در شصت و دومین دوره مسابقات بین‌المللی این کشور شرکت کردیم. با وجود سابقه طولانی که این مسابقات دارد و شناگران این کشور در تورنمنت‌های مختلف شرکت می‌کنند اما بعضی از رکوردهای ملی ما از آنها خیلی بهتر است. مثلاً ۵۰ متر آزاد آنها رکوردش ۲۳,۱۰ است، برای ما ۲۲.۹۰ است. نکته جالب‌تر اینکه مالزی شناگری به نام الکس دارد که توانسته مقام اول در ماده کرال پشت را در مسابقات جوانان جهان را به دست بیاورد و با اینکه امکاناتی که در اختیار آنها قرار دارد در اختیار ما نیست اما با این‌حال رکورد او با رکوردهای داخلی ما برابر است. با حمایت مناسب شک نکنید که سطح شنای ما به‌مراتب بهتر از مسابقات مالزی می‌شود.
آنا: فکر می‌کنید راهکاری پیدا می‌شود که شنا به‌عنوانِ یکی از ورزش‌های پایه با توجه بیشتری مواجه شود؟
انصاری: وقتی به یک ملت فوتبال را فقط نشان می‌دهید، آنها فوتبال را یاد می‌گیرند و فقط آن را تماشا می‌کنند. توجهی به این قضیه ندارند که ورزشکاران در ورزش‌های دیگر هم خیلی دارند تلاش می‌کنند. فوتبال ورزش سختی است ولی نمی‌شود یک مملکت فقط بر پایه فوتبال جلو برود . وقتی که شما فقط به فوتبال توجه می‌کنید، ورزش‌هایی مثل ژیمناستیک یا ورزش‌های پایه افراد شناخته شده‌ای در جامعه ندارند. شبکه‌های تلویزیونی با پرداختن بیشتر به ورزش‌های مختلف به‌خصوص بخش پایه می‌توانند مردم را با این ورزش‌ها آشنا کنند و بستر پیشرفت فراهم شود.
آنا: با توجه به افزایش نرخ تورم دستمزد شناگران ملی افزایشی را به همراه داشت؟
قره حسنلو: نسبت به سال قبل حقوق ما نه فقط افزایش پیدا نکرده بلکه خیلی خیلی کمتر هم شده است. الان مهدی انصاری که بهترین شناگر ما است ۱۷ میلیون تومان در سال ۹۷ گرفته، امسال هم سه میلیون تومان بیشتر به او نداده‌اند. من پارسال ۱۰ میلیون تومان گرفتم امسال هم سه میلیون تومان به من پرداخت شد که حتی خرج مکمل‌های ورزشی‌ام نمی‌شود.
آنا: در دیگر رشته‌های آبی هم دستمزدها همین قدر پایین است؟
قره حسنلو: وضعیت واترپلو خیلی بهتر از شنا است ۳۰ تا ۴۰ میلیون تومان سال قبل حقوق گرفتند اما در شیرجه شرایط با شنا تفاوتی ندارد و حتی کمتر هم است.
آنا: گویا پخش تلویزیونی واترپلو در افزایش دستمزد ورزشکاران آن مؤثر بوده و به نظرت در شنا هم می‌توان انتظار افزایش دستمزد را به‌شرط پخش تلویزیونی داشت؟
انصاری: وقتی تلویزیون را روشن می‌کنی و شبکه های مختلف ورزشی را می بینیم بازی‌های فوتبال کم اهمیت یا برخی ورزش‌ها که در میان ورزش‌های پایه جایی ندارند و مردم هم استقبالی از آنها نمی‌کنند پخش می‌شود. مثلاً رالی داکا، نمی‌دانم هاکی کجا… رالی داکا به چه درد ما می‌خورد وقتی که بازی‌های لیگ ما در رشته‌های مختلف ورزشی را پخش نمی‌کنند بعد می‌روند رالی داکا را پخش می‌کنند. صدا و سیما باید از ورزش خودمان حمایت کند. یا مثلاً ژیمناستیک هم ورزش پایه است، چرا ژیمناستیک پخش نمی‌شود. اجازه نمی‌دهند ژیمناست‌ها، شناگران و بچه‌های دوومیدانی هم مثل فوتبالیست‌ها دیده شوند. این حق ما نیست؟ بدون تردید با پخش زنده شنا اسپانسرها جذب می‌شوند و شاهد افزایش دستمزد خواهیم بود.
آنا: بنیامین قره‌حسنلو که در ۵۰ متر آزاد شنا می‌کند، حدنصاب ورودش به المپیک چقدر است؟
قره حسنلو: مسابقات جهانی رکوردش ۲۲,۹۶ بوده که ما توانستیم در ایران این رکورد را کسب کنیم ولی چون مسابقه بین‌المللی نبوده باید تحت حمایت فدراسیون جهانی شنا (فینا) قرار می‌گرفته و قبول نشده است. برای ورودی المپیک رکورد ۲۲.۶۵ است که من حدنصاب ۲۲.۹۰ را توانستم به دست بیاورم، یعنی چند صدم خیلی کوچک. نیاز به مسابقه داریم و مسابقات ما رکوردی است و الان رشته من که ۵۰ متر و ۱۰۰ متر آزاد است، رشته‌ای با صدم‌های ثانیه به‌شمار می‌آید. یعنی هر وقت وارد آب می‌شوم و مسابقه می‌دهم یک چیز جدید یاد می‌گیرم و بر تجربیاتم اضافه می‌شود.
انصاری: تازه ما با یک جمر(مایو رسمی شنا) کهنه رفتیم و موفق به کسب مدال‌های طلا و نقره در مالزی شدیم. در داخل ایران هم با جمرهای کهنه رکورد زدیم. جمر خیلی تأثیر دارد، جو مسابقات خارجی و موارد دیگر مهم هستند.
آنا: مسابقه رسمی بعدی‌تان الان معلوم نیست کجا برگزار می‌شود؟
انصاری: گفتند یک مسابقه در مجارستان قرار است باشد ولی قطعی نیست. این احتمال هم وجود دارد که در مسابقات کرواسی یا ایتالیا شرکت کنیم. در هر کدام از این رقابت‌ها حضور پیدا کنیم شانس کسب سهمیه المپیک را داریم.احتمالاً اواخر خرداد به مسابقه می‌رویم اما به‌صورت کلی زیاد در کار کمیته فنی دخالت نمی‌کنیم و سعی می‌کنیم کار و تمرینات خودمان را انجام دهیم.
آنا: تمرینات را به چه شکلی دنبال می‌کنید تا دچار افت نشوید؟
انصاری: مسابقاتی که در مالزی برگزار شد از سری مسابقات اول فصل بوده و در فصل آمادگی عمومی به این مسابقه رفتیم برای کسب تجربه و اینکه بتوانیم رکوردی به‌دست بیاوریم که بر اساس آن فصل‌های تمرینی‌مان را جلو ببریم. شاید رکوردهای‌مان یک‌مقدار از رکوردهای شِیپ تیپرمان بدتر شده باشد، آن هم به دلیل اینکه استخر را از ما گرفته بودند، کلی فشار روحی روانی و فکری بر ما آوردند، امکانات را از ما گرفته‌اند ولی می‌توانیم با تمرینات کامل رکوردهای بهتری را ثبت کنیم و نهایتاً به سهمیه المپیک برسیم.
آنا: نگاه‌تان به انتقاداتی که نسبت به عملکردتان می‌شود، چیست؟
انصاری: اگر انتقاد منصفانه و از سوی کارشناسان صاحب تخصص و عنوان باشد با جان دل می‌پذیریم اما کسانی انتقاد می‌کنند که اصلاً نمی‌دانم کجای شنا بودند؟! می‌گویند رفتند مالزی رکورد ملی نزدند. شما می‌دانید اصلاً بنیامین قره‌حسنلو ۱۹ روز قبل از مسابقه اصلاً استخر نداشته که برود درون آب؟! فقط دوست دارند با انتقاد نادرست شناگران را بکوبند؟! ژاپن که می‌گویند هر سال و هر روز دارد پیشرفت می‌کند، مردمش برای همدیگر پله می‌شوند تا یکی بالا برود. ما اینجا دوست داریم تخریب کنیم کسی را که دارد پیشرفت می‌کند. چرا؟ چون ما خودمان در رأس کار نیستیم و دیده نمی‌شویم. فقط دوست دارند کاری کنند مطرح شوند، دیده شوند، بگویند ما هم هستیم. اگر دلتان برای شنا می‌سوزد بیایید حمایت کنید به‌جایِ اینکه فقط تخریب کنید؟ جالب است با اطلاعات غلط به تخریب می‌پردازند. باز هم تأکید میکنم که با با جان دل انتقادات را می‌پذیریم.
آنا: درست است که در مالزی سهمیه نگرفتید ولی مگر بهتر از قره حسنلو داشتیم که مدال طلا را به او دادند و یک نفر از شما بهتر بود که نقره گرفتید؟
انصاری: جالب است، می‌رویم مدال می‌گیریم می‌گویند سطح مسابقات پایین بوده، مدال نمی‌گیریم یا رکورد نمی‌زنیم می‌گویند اصلاً بلد نیستند. الان که مدال آوردیم می‌گویند چرا رکوردی را نزدند که سهمیه را کسب کنند. اگر راست می‌گویند به‌جایِ انتقاد حمایت کنند تا با حضور در مسابقات بعدی سهمیه المپیک هم کسب شود.
آنا: مهدی انصاری متولد چه سالی است و چقدر به آینده امید دارد؟
انصاری: متولد ۷۳ هستم. دو سال پیش می‌گفتند مهدی انصاری تمام شده است! وقتی مدال گرفتم رکورد ملی زدم، گفتند آقا! این دوپینگ کرده! ولی کسی این را نمی‌دانست که من نه با خانواده‌ام مسافرت می‌رفتم، نه مهمانی می‌رفتم، نه کاری می‌کردم، می‌رفتم تمرین و بعد برای استراحت به خوابگاه می‌آمدم تا تمرکزم به هم نخورد. خب من هم بالاخره جوانم، بنیامین هم جوان است، دوست دارد برود بیرون، با دوستانش برود تفریح ولی متأسفانه نمی‌شود، ما هیچ‌کدام از این کارها را نمی‌کنیم در این سنی که داریم. پنج سال در خوابگاه بودم و به آینده خیلی امیدوارم تا بتوانم برای شنای ایران موفقیت‌های زیادی را کسب کنم.
آنا: علت عقب انداختن عمل جراحی‌ات چه بود؟
انصاری: سال ۲۰۱۴ کتفم در رفته بود گفتند باید عمل کنم. در کره جنوبی و بازی‌های آسیایی بودیم. ۵۰ متر پروانه من سر ۳۳ یا ۳۵ متر بود دچار دررفتگی کتف شدم ولی با این وجود من وسط آب نماندم. با وجود نیاز به عمل گفتم این کار ار انجام نمی‌دهم، دردش را تحمل میکنم چون قصد ندارم شنا را رها کنم. بعضی شب‌ها شده تا صبح نخوابیدم به‌خاطرِ دردی که داشتم ولی متأسفانه کسی اینها را نمی‌بیند، سختی‌هایی که ما در تمرین می‌کشیم را کسی نمی‌بیند. فقط انتقاد می‌کنند. من از آن سال عمل نکردم، فقط حرکات درمانی، فیزیوتراپی، لیزردرمانی داشتم تا بتوانم شنا کنم تا هر چند سال که باشد به این شکل عمل میکنم تا در شنا بمانم بعد عمل جراحی خواهم داشت.
آنا: رکورد کشوری شما در ۵۰ متر پروانه است؟
– رکورد من در ۵۰ و ۱۰۰ متر پروانه است. ۵۰ متر ۲۴,۳۲ است و ۱۰۰ متر ۵۴.۱۷ است. امیدوارم فضایی حاصل شود که بتوانم با بهبود رکوردهایم ورودی المپیک توکیو را کسب کنم.
انتهای پیام
