به گزارش روابط عمومی فدراسیون شنا، شیرجه و واترپلو؛ ایسنا نوشت: آریا نسیمی‌شاد پسر نوجوان مشهدی است که در رقابت‌های المپیک ریو موفق شد در کنار شناگران برتر دنیا به آب بزند. وی بعد از تجربه المپیک با حضور در ایسنا به همراه پدر خود به گفت‌وگو پرداخت.
نوجوان نابغه ۱۶ ساله ایران که چهره و رفتارش کمی ما را به یاد هری‌پاتر معروف رمان‌های رولینگ می‌اندازد و تا به حال توانسته به عنوان کوچکترین ورزشکار و عضو کاروان ایران در المپیک و بازی‌های آسیایی حضور داشته باشد. شناگری که می‌تواند برای ایران ارمغان‌آور نخستین مدال‌ها باشد اما به شرطی که مسئولین بخواهند و حمایتش کنند.
وی در خصوص نخستین تجربه خود در المپیک و حضور در ریو گفت: از زمانی که به ریو رسیدیم حدود ۶ روز تا زمان مسابقه فرصت داشتم و با توجه به این که زمان مسابقات ساعت ۱۳ بود من نیز هر روز در همان ساعت تمرین داشتم البته اینکه باید تنها تمرین می‌کردم کمی سخت بود چون دیگر کشورها گروهی به تمرین می‌پرداختند اما من نیز سعی می‌کردم بیشتر به دنبال حفظ آمادگی خود باشم. سه‌شنبه، روز مسابقه بود؛ استرس داشتم اما نه آنقدر زیاد، فقط در حد نام المپیک زیرا من دقیقا یک سال پیش در مسابقات قهرمانی جهان به دلیل استرس به مشکل خوردم و نتوانستم نتیجه‌ای که مدنظرم بود را به دست آورم. به همین دلیل طی یک سال گذشته روی استرس خود کار کردم تا دیگر در عرصه‌های بزرگ و جهانی به مشکل برنخورم.
وی ادامه داد: از زمان آغاز مسابقه فقط و فقط به مسابقه‌ای که در آن حضور داشتم فکر می‌کردم، به طور مثال سال گذشته در قهرمانی جهان در حین شنا حواس من به تماشاچیان و بقیه شناگران بود و این باعث شد که نتیجه خوبی کسب نکنم اما در المپیک فقط و فقط به مسیر فکر می‌کردم و این که بتوانم به خوبی شنا کنم.
شناگر المپیکی درباره حریفان خود عنوان کرد: البته که نتیجه بقیه شناگران برای من مهم نبود اما با توجه به اینکه شناگری از قرقیزستان یکی از حریفان و رقیبان همیشگی من است، نیز در این مسابقه حضور داشت. در مسابقات پیشین گاهی من موفق به گرفتن او می‌شدم و گاهی او می‌توانست بر من غلبه کند که متاسفانه در المپیک نیز وی توانست از من جلو بزند.
نسیمی شاد گفت: تا یک ماه قبل از آغاز المپیک مشخص نبود چه کسی در ریو حاضر خواهد شد و به همین دلیل به محض این که به عنوان شناگر ایران در المپیک انتخاب شدم تمرینات خود را آغاز کردم اما به هر حال نمی‌توانستیم منتظر نتیجه خاص باشیم.
انتخاب روش گلخانه‌ای یا زیرساختی
وی درخصوص آینده شنا اظهار کرد: برای پرورش ورزشکاران و شناگران دو روش وجود دارد، یک اینکه به روش گلخانه‌ای عمل کنیم، مانند کشور مصر و یا اینکه از پایه و زیرساخت شروع به کار کنیم که در روش گلخانه‌ای سریعتر به نتیجه می‌رسیم ولی قطعا پشتوانه‌ای در کشور نخواهیم داشت اما در روش زیرساختی آینده این رشته تامین خواهد بود.
شناگر نوجوان مشهدی افزود: به طور مثال کشور مصر، نزدیک به ۴۰ شناگر خود را انتخاب کرده و به کشور آمریکا برده است و تمرینات و مسابقات این شناگران درآنجا پیگیری می‌شود. زیرا آمریکا و استرالیا مهد پرورش شناگران برتر دنیا هستند و همین موضوع باعث شده تا تیم مصر بسیار پیشرفت کند و در بخش جوانان تیمی به فینال قهرمانی جهان برسند و این نشان از آمادگی تمامی اعضاء تیم دارد که این کار بسیار مشکل است و حتی بدون مدال گرفتن نیز حضور در فینال بسیار با ارزش است.
وی تاکید کرد: متاسفانه ما زیرساخت نداریم و از آن طرف هیچ برنامه‌ای هم برای ایجاد و توسعه زیرساخت نداریم. به همین دلیل مربیان و کارشناسان می‌گویند برای اینکه بتوانم به مدال برسم باید از ایران بروم و در کشورهایی مثل آمریکا و استرالیا تمرین کنم. ما در ایران در بسیاری از بحث‌ها بسیار از کشورهای دیگر عقب هستیم، چه در بحث استخر و چه در مباحث علم تمرین، تغذیه و تعداد مسابقات.
فشردگی مسابقات، دلیل نرسیدن به رکورد بود
آریا نسیمی شاد همچنین در ادامه در خصوص عدم موفقیتش در ثبت رکورد خود در ریو گفت: دوست داشتم در المپیک رکورد خودم را بزنم اما زمانی که دیدم با رکورد ۲ و ۲۰ رفتم زیاد تعجب نکردم، در شنا به این شکل است که ۶ ماه از فصل را به تمرین سخت پرداخته و یک ماه آخر نزدیک به مسابقات را سبک تمرین می‌کنیم تا ذخایر و انرژی برای رقابت داشته باشیم و این موضوع سالی دو بار اتفاق می‌افتد اما برای من شرایط طوری رقم خورد که در طول سه ماه باید سه بار این دوره را انجام می‌دادم. در ابتدا برای گرفتن ورودی به مسابقات دبی رفتم که موفق نشدم پس ازآن به فاصله یک ماه به مجارستان رفتم تا کسب سهمیه کنم و یک ماه بعد نیز مسابقات المپیک شرکت کردم و به همین دلیل خیلی انتظار نداشتم کار خارق‌العاده‌ای انجام دهم اما اگر در ماده ۲۰۰ متر بیشتر تمرین می‌کردم، می‌توانستم به رکوردم نزدیک شوم.
وی در خصوص شرایط میزبانی کشور برزیل نیز تصریح کرد: با توجه به اینکه تعداد زیادی شرکت‌کننده و همراه در المپیک حضور دارند، ساماندهی این تعداد و ارائه خدمات عالی و با کیفیت قطعا سخت است و نمی‌توان توقع شرایط فوق‌العاده داشت اما ورزشکاران دیگر اعتقاد داشتند که نسبت به المپیک لندن بسیار ضعیف‌تر بوده است ولی از این بابت من مشکلی نداشتم.
نسیمی شاد با اشاره به شرایط رفاهی در ریو گفت: از لحاظ تغذیه نیز من با مشکلی روبرو نشدم اما ورزشکاران دیگر کاروان ایران چندان راضی نبودند. خوشبختانه از من دزدی صورت نگرفت اما از چند نفر از بچه‌های کاروان و همین طور تیم شنای آمریکا دزدی شده بود به همین دلیل توصیه شده بود که تنها در دهکده تردد نکنیم و مواظب وسایلمان باشیم. در مورد لباس‌ها هم خدا را شکر مناسب بود و عموما راضی بودند و چند کشور نیز توجهشان به لباس‌ها ما جلب شده بود و تعریف می‌کردند.
درس و ورزش قهرمانی در کنار هم
آریا نسیمی شاد درباره ادامه تحصیل خود و پرداختن به ورزش قهرمانی عنوان کرد: در حال حاضر دوم تجربی هستم و دوست دارم پزشکی بخوانم خوشبختانه پدر و مادرم برای انتخاب رشته به من اجبار نکردند اما هدف من ادامه تحصیل در رشته پزشکی است. همیشه عده‌ای می‌گفتند که نمی‌توانم ورزش قهرمانی و تحصیل را در کنار یکدیگر داشته باشم اما می‌بینید که این اتفاق افتاد و در حال حاضر نیز معدل من ۱۹.۳۰ است و خدا رو شکر شرایط خوبی دارم.
وی افزود: در زمان بازگشایی مدارس برنامه مخصوصی دارم. در روزهای زوج صبح تا ساعت ۱۴ مدرسه هستم و پس ازآن استراحت می‌کنم و ساعت ۱۶:۳۰ تا ۲۰ تمرین می‌کنم. و بعد از آن نیز اگر درس داشته باشم مشغول آن می‌شوم. در روزهای فرد نیز ۵ صبح تا ساعت۷ به تمرین می‌پردازم، ۷ تا ۱۴:۳۰ مدرسه هستم و بعد از آن ۱۵:۳۰ تا ۱۷ تمرین بدنسازی دارم و دوباره از ساعت ۱۷ تا ۲۰ تمرین شنا می‌کنم و بعداز آن نیز زمانی برای درس خواندن خواهم داشت.
نسیمی شاد تصریح کرد: من بیخیال درس نمی‌شوم و هر دوی یعنی هم تحصیل و هم ورزش قهرمانی را در کنار یکدیگر می‌خواهم. برای من هیچ‌کدام اولویت بر دیگری ندارد و تحصیل و ورزش نیز در یک سطح هستند. حاضر نیستم هیچ یک را فدای دیگری کنم و تا جایی که بتوانم با قدرت در هر دو زمینه پیش می‌روم و به این مسیر ادامه می‌دهم.
فعلا رسیدن به نیمه نهایی هدف من است نه مدال
وی گفت: از همین الان به المپیک ۲۰۲۰ فکر می‌کنم. کسب مدال که خواسته بسیار بزرگی است اما شناگر ایران اگر بتواند به نیمه نهایی نیز برسد کار بسیار سخت و بزرگی انجام داده است. مانند حسن تفتیان که توانست برای اولین‌بار در دوی سرعت المپیک حضور داشته باشد و اگر این اتفاق برای من بیافتد قطعا بسیار خوب است. من تا دو سال و نیم قبل با مشتاق به عنوان مربی کار می‌کردم و بعد از آن نیز همراه با تیم ملی و چهار شناگر دیگر به تمرین پرداختیم و در آن سال‌ها تابستان‌ها در تهران بودم و در طول سال تحصیلی نیز برنامه‌های تیم ملی برایم ایمیل می‌شد و آنها را در مشهد زیر نظر مربی پیگیری می‌کردم.
نسیمی‌شاد در خصوص نیاز تیم ملی به مربی خارجی عنوان کرد: قطعا مربی خارجی بسیار تاثیرگذار است و از لحاظ علمی بسیار جلوتر هستند و می‌توانند کمک بسیار زیادی به ورزشکار کند اما بیشتر عملکرد ورزشکاران ما بر روی غیرت و خواستشان است اما در بحث علمی قوی نیستیم و به همین دلیل است که برخی از نتایج ضعیف را کسب می‌کنیم.
وی افزود: حضور مربی خارجی نزدیک به ماهی ۳۰ تا ۴۰ میلیون تومان هزینه دارد که برای فدراسیون رقم بسیار بالایی است و نمی‌تواند چنین هزینه‌ای را پرداخت کند اما برگزاری دوره‌های بازآموزی و پیشرفته برای مربیان ایرانی می‌تواند راهگشا باشد.
بودجه فدراسیون شنا کم است
شناگر المپیکی ایران گفت: نمی‌توانم درک کنم که چرا بودجه فدراسیونی مانند شنا باید دو میلیارد تومان باشد اما کشتی ۱۲-۱۳ میلیارد بودجه داشته باشد و باز هم این مبلغ برای فدراسیون کشتی کم باشد. در کشورهای توسعه یافته یک سری از رشته‌ها مستقیما زیر نظر دولت هستند زیرا نیاز به حمایت مالی دولت دارند اما یک سری رشته‌ها مانند فوتبال آنقدر اسپانسر و بحث مالی قوی دارند که دیگر بودجه دولت به آنها تعلق نمی‌گیرد. قطعا رشته‌هایی مانند ژیمناستیک، شنا و دوومیدانی نیاز به حمایت‌های بیشتر دولت دارند زیرا تاثیر بسیار زیادی نیز بر روی دیگر ورزش‌ها و نیز ورزش همگانی کشور دارند.
وی ادامه داد: در استخر سعدآباد تمرین می‌کنم که طول آن ۳۳ متر است و همین موضوع باعث می‌شود تا در مسابقات بین‌المللی به مشکل برخورد کنم و به همین خاطر در المپیک نتوانستم ۵۰ متر اول را سریعتر بروم.
نسیمی شاد یادآور شد: هدف من از حضور در المپیک یاد گرفتن بود و چیزهایی را که از دیگر شناگران دیگر کشورها و قهرمانان آموختم مسائل فنی بود و دقت زیادی به این موضوعات داشتم و قصد داشتم تا متوجه این شوم که آنها چه کاری انجام می‌دهند که ما نمی‌توانیم و با توجه به همین موضوع بتوانم آنها را در تمرینات خود پیاده کرده و با مدیران در میان بگذارم و از این بابت می‌توان گفت که دست پر بازگشتم.
وی با اشاره به رقیبان خود در مسابقات بین المللی اظهار کرد: رقیبان چهار سال آینده تقریبا همگی هستند. در ماده ۲۰۰ متر قورباغه من کوچکترین شرکت‌کننده بودم و در این میان تا ۱۵ سال بالاتر نیز حضور داشتند اما اکثر آنها نیز در چهار سال آینده به عنوان رقیب من حضور خواهند داشت.
وی افزود: به طور مثال شناگر سنگاپوری که توانست بر فلپس غلبه کند تمرینات خود را در آمریکا می‌گذراند زیرا آنجا رقابت بسیار زیاد است و به همین دلیل پیشرفت بسیار اتفاق می‌افتد. کمپ‌های بسیار بزرگی وجود دارد و همه چیز کامل در اختیار ورزشکار است تا بتواند توانایی خود را بروز داده و آن را توسعه دهد.
آریا نسیمی شاد درخصوص داشتن الگو در ورزش شنا تصریح کرد: نمی‌توان بگویم که مایکل فلپس الگوی من است البته وی یک اسطوره در شنای دنیاست اما چند نفر در ماده قورباغه هستند که عملکرد آنها را بیشتر نگاه کرده و سعی می‌کنم تکنیک آنها را زیر نظر داشته باشم. مایکل فلپس به طور تقریب هفته‌ای ۱۴۰ کیلومتر شنا می‌کند این در حالی است که ما حتی این مقدار را راه هم نمی‌رویم و با توجه به تمرینات بسیار سنگین روزی ۱۲ هزار کالری مصرف می‌کند اما ما تمرینات بسیار سبک‌تری داریم. من حدود ۴۰۰۰ کالری در روز مصرف می‌کنم و تا ۱۰ کیلومتر نیز بعضی از اوقات شنا کردم.
وی درمورد وضعیت اردوهای تیم ملی در تهران نیز عنوان کرد: زمانی که در مشهد حضور ندارم در خوابگاه ورزشگاه آزادی ساکن هستم و بعضی از اوقات نیز در خوابگاه ورزشگاه شیرودی حضور داریم. شرایط تغذیه‌ای خیلی خوب نیست ولی با همان تغذیه به تمرینات می‌پردازیم. از لحاظ مکان نیز خوابگاه سال گذشته مشکلات بسیار زیادی داشت و با توجه به اینکه اقدام به تعمیر خوابگاه کرده بودند، متاسفانه در شرایط بنایی و رنگ کردن در اردو حضور داشتیم.
یک شناگر می‌تواند به جای چندین تیم مدال بگیرد
ملی پوش شنا درخصوص علمکرد فدراسیون و حمایت از ورزشکاران گفت: فدراسیون تمام تلاش خود را کرد. خوشبختانه همه مسئولین فدراسیون در شنا فعالیت می‌کنند و کاملا شرایط ورزشکار را درک می‌کنند. اما وزارت دید درستی به فدراسیون شنا ندارد، در المپیک در رشته شنا ۹۶ مدال توزیع می‌شود که امسال آمریکا توانست ۳۵ مدال را از آن خود کند. در واقع می‌توان گفت یک رشته برای کل کاروان ورزشی کشور کافی است . قزاقستان برای نخستین بار توانست در ماده ۲۰۰ متر طلا بگیرد و همین ورزشکار در مسابقات آسیایی اینچئون توانست در ماده‌های ۵۰، ۱۰۰ و ۲۰۰ متر مدال طلا کسب کند در واقع یک ورزشکار می‌تواند جور سه تیم ورزشی کامل را بکشد و این در صورتی است که روی یک نفر سرمایه‌گذاری شود. وزارت باید به ورزش‌های پایه نگاهش را تغییر دهد زیرا این ورزش‌ها تاثیر بسیار زیادی بر ورزش کشور دارد.
نسیمی شاد یادآور شد: مسابقات آسیایی ۲۰۱۸ اندونزی را در پیش داریم، این مسابقات ورودی ندارد و ایران می‌تواند به تعداد مورد نظر، شناگر بفرستد و من حتما در این مسابقات حضور خواهم داشت. هدف اول من این است که در مسابقات آسیایی به فینال برسیم. تا به حال در تاریخ شنای کشور کسب مدال نداشتیم و فقط در سال ۵۳ یکی از شناگران ایران در مسابقاتی که در ایران برگزار شد به مقام چهارم رسید و در سال ۲۰۱۰ نیز علیرضایی جایگاه چهارم را کسب کرد.
وی گفت: رسیدن به فینال خیلی پیچیده نیست اما کسب مدال کار را سخت می‌کند. در ماده ۲۰۰ متر قورباغه شناگران قزاقستان و ژاپن در فینال حضور داشتند و همین شناگران نیز در مسابقات آسیایی حضور خواهند داشت و به همین دلیل اگر کسی بتواند در آسیا مدال کسب کند قطعا در المپیک نیز می‌تواند مدال بگیرد. من هنوز فرصت زیادی برای کسب مدال دارم و حتی تا سال ۲۰۳۰ نیز این فرصت را دارم. امیدواریم بتوانیم با برنامه‌ریزی مناسب و حمایت بهترین عملکرد را داشته باشیم.
حاضر نیستم برای هیچ کشور دیگری شنا کنم
آریا نسیمی شاد در خصوص پیشنهاد از کشورهای دیگر عنوان کرد: اگر پیشنهاد از کشور دیگر باشد هرگز حاضر نیستم برای کشور دیگری شنا کنم زیرا کار درستی نیست. اما اینکه در کشور دیگری تمرین کنم و برای کشور خودم به مسابقات بروم اتفاق خوبی خواهد بود. البته شنا اصلا ورزش پول‌سازی نیست مگر اینکه مانند فلپس اسطوره باشد و بتواند قراردادهای بسیار بالایی را ببندد و یا برای کشورهای عربی به رقابت بپردازد.
ملی پوش شنا گفت: اگر ورزشکاران حمایت شوند، هیچ‌کسی به فکر مهاجرت نمی‌افتد و دلشان می‌خواهد برای کشور خود به میدان برود اما برای پیشرفت و آموختن بیشتر قطعا نیاز داریم تا در کشورهای صاحب‌نام به تمرین بپردازیم تا بتوانیم برای کشور خود به مقام‌های بالا دست یابیم.
نیاز “آریا” به حمایت دولت
پدر آریا نسیمی شاد شناگر المپیکی ایران نیز در این جلسه عنوان کرد: مربیان و فدراسیون به من گفته‌اند که دیگر آریا نمی‌توانند در ایران ادامه دهد و این صحبت کارشناسان است و از آن طرف رشته‌ای نیست که خانواده بتواند از پس هزینه‌های آن بر بیاید و بسیار سنگین است.
وی ادامه داد: در خصوص کسب افتخار و مدال بحث منافع ملی به میان است و به همین دلیل باید همه از جمله دولت و فدراسیون و مسئولین تلاش کنند تا بتوانیم برای ایران افتخارآفرینی کنیم. بخش خصوصی نیز تا حدی می‌تواند کمک کند و آنها نیز از لحاظ مالی در مضیقه هستند و اگر بخش خصوصی و باشگاه موج‌های آبی اگر وارد کار نمی‌شد شاید آریا به اینجا هم نمی‌رسید.
پدر آریا همچنین گفت: وزیر ورزش و مسئولین مربوطه باید به این نتیجه برسند که چند ورزشکار ما در سن و رکورد مناسب قرار دارند و قطعا اگر حمایت بشوند برای چهار و یا هشت سال آینده قطعا می‌توانند نتایج خوبی را برای کشور داشته باشند.
نیاز به حمایت دانشگاه های مشهد برای ارائه استخر
وی با اشاره به کوچکترین و اصلی ترین نیاز فرزندش برای پیشرفت تصریح کرد: من به رئیس دانشگاه فردوسی و دانشگاه علوم پزشکی پیامی دارم و این که این دو دانشگاه تنها استخرهای ۵۰ متر مشهد را دارند که تنها در اختیار خود دانشگاه‌ها است. البته که برای مدیریت، منافع دانشگاه‌ها در اولویت است ولی در بحث ملی نیاز به حمایت و همراهی همه ارگان‌ها داریم و اگر یکی از این استخرها در یکی از ساعت‌های بدون استفاده خود، استخر را در اختیار شناگران قهرمان و آریا قرار دهد کمک بسیار بزرگی به آنها کرده است.
پدر آریا ادامه داد: قطعا روزی دو ساعت حضور در استخر درخواست زیادی نیست و با توجه به اینکه آریا تجربه در تمرین در ساعت‌های غیر متعارف و سخت نیز دارد حتی ۵ صبح هم می‌تواند تمرینات خود را در این استخرها دنبال کند. امیدواریم این اتفاق بیافتد و هیات شنا نیز در مقابل، می تواند به دانشگاه‌ها خدمات لازم را ارائه دهد. در کشوری مثل استرالیا، بزرگترین تیم‌های دانشگاهی حضور دارند که در سطوح ملی و بین‌المللی به رقابت می‌پردازند و قطعا دانشگاه‌ها می‌توانند در این زمینه همکاری بسیار خوب و بزرگی داشته باشند. و در کنار آن از زیرساخت‌های در اختیار آنها نیز استفاده بهینه شود.
وی عنوان کرد: تیم شنای آمریکا توانست در یک دوره المپیک ۱۶ مدال کسب کند این در مقابل مدال های طلای ایران در طول تاریخ است و این نشان می‌دهد اگر ما در برخی از رشته‌های پرمدال تمرکز بسیار بالایی داشته باشیم و هزینه کنیم قطعا به نتیجه خواهیم رسید.
وی یادآور شد: در بازی‌های آسیایی پیشین نیز آریا با ۱۴ سال سن به عنوان کوچکترین عضو کاروان ایران بود وآن زمان هم با توجه به استعداد و توانایی آریا بحث حمایت و سرمایه‌گذاری بر روی او مطرح شد اما خیلی زود به فراموشی سپرده شد. در حال حاضر نیز شرایط به همین شکل است و اگر دست به کار نشویم چهار سال دیگر نیز به زودی خواهد رسید و دوباره همین صحبت‌ها گفته می‌شود و دوباره ما حسرت مدال را خواهیم خورد.
راه حلی برای حمایت از قهرمانان
پدر آریا نسیمی شاد همچنین با بیان اینکه راهکاری برای تامین بودجه جهت استعدادیابی و پرورش قهرمانان وجود دارد اظهار کرد: ما در مشهد به طور تقریبی ۸۰ استخر داریم و اگر یک سازمان مربوطه و بالا دست تصمیم بگیرد که تنها سه درصد به قیمت هر بلیت اضافه شود در مجموع رقم بسیار بالایی می‌شود و این سه درصد به طور مثال به هیات شنا به عنوان مسئول شنا یک استان تعلق گیرد و این مبلغ صرف پرورش استعدادها و نیز ساخت زیرساخت‌ها شود. برای من مراجعه کننده فرقی نمی‌کند قیمت ده هزار تومان برای بلیت پرداخت کنم یا ده هزار و ۳۰۰ تومان اما در مجموع رقم بسیار قابل توجه‌ای می‌شود که این طرح می‌تواند در همه رشته‌های ورزشی پیاده شود و می‌تواند کمک زیادی به آینده ورزش استان و کشور باشد.
وی ادامه داد: با شناختی که از آریا داشتم می‌دانستم که همیشه می‌خواهد اولین باشد و این پتانسیل را در او دیدم در حال حاضر نیز مطمئن هستم که در رشته پزشکی قبول خواهد شد زیرا به راحتی به مدرسه تیزهوشان راه پیدا کرد و توانست در کنار درس ورزش قهرمانی را به خوبی پیش ببرد به توصیه من و با توجه به تجربه‌ای که در خصوص برادرش و حضور در تیم واترپلو داشت، وارد شنا شد و از همان ۹ سالگی اولین قهرمانی کشور را به دست آورد.
انتهای پیام
