به گزارش روابط عمومی فدراسیون شنا، شیرجه و واترپلو، خبرگزاری تابناک نوشت:
اهمیت اعطای این میزبانی علاوه بر حضور کشورهایی از چهار قاره و سطح آن، به این مسأله بر‌می‌گردد که فدراسیون شنای ما در حوالی سال ۱۳۹۱ تا آستانه تعلیق هم پیش رفت، ولی در این چند سال با اعتماد‌سازی جهانی و فعالیت‌های گسترده توانسته چنان اعتماد جهانی را برانگیزد که میزبانی مسابقات جهانی را از فینا دریافت کند.
این البته داستان عجیبی نیست که رشته‌های کمتر در معرض توجهی چون واترپلو ـ که غالبا نه جذابیت و هواداران فوتبال را دارند و نه تا کنون در المپیک چندان مدال‌آوری کرده‌اند ـ از مرکز توجه مسئولان به دور باشند؛ اما این هم پذیرفتنی نیست که وقتی رشد و پویایی رشته‌ای به چشم می‌آید و می‌توان برای آن دورنمای خوبی تصور کرد، مسئولان به آن توجه چندانی نکنند. بر خلاف شنا و شیرجه به نظر می‌رسد دورنمای واترپلوی ایران برای رسیدن به مدال‌های رنگانگ قاره‌ای و جهانی بسیار روشن‌تر باشد و رشد و شکوفایی این رشته در سال‌های اخیر خود گواهی بر این مدعاست.
برگزاری مسابقات مهمی از این دست هم در کشورمان علاوه بر اینکه نگاه جهانی را به این رشته در کشورمان تغییر می‌دهد، موجب می‌شود این رشته در کشور هم هواداران زیادی یابد و به رشد و توسعه آن کمک شایانی کند؛ اما به رغم تلاش فراوان فدراسیون شنای کشورمان برای کسب این میزبانی و همان طور که قابل پیش‌بینی بود، مشکلات مالی گریبان میزبانی آبرومندانه کشورمان را گرفته و مسئولان این فدراسیون در آستانه برگزاری این رقابت‌ها در به در به دنبال حامی مالی می‌گردند. پیشتر محسن رضوانی در مهرماه سال گذشته، وقتی ایران میزبان مسابقات جام باشگاه‌های آسیا بود، با دعوت از مسئولان و مقام‌های عالی رتبه کشوری سعی کرد، توجه مسئولان را به این رشته جلب کند اما گویا این همیاری هنوز به نتیجه نرسیده است.
در حالی که مسئولان باشگاه پرسپولیس تهران این روز‌ها در حال تصمیم‌گیری برای انتخاب چهارمین سرمربی فصل خود هستند و به گفته عادل فردوسی‌پور تا اینجای کار تنها کادر فنی پرسپولیس نزدیک به ده میلیارد تومان هزینه برداشته است، مسئولان برگزاری این رقابت‌ها اعلام می‌کنند با یک دهم این مبلغ هم می‌توانند مسابقات را برگزار کنند. خسرو امینی، نایب رئیس کمیته فنی واترپلو فدراسیون جهانی در این خصوص می‌گوید: «این دوره از مسابقات اولین دوره‌ای است که فدراسیون جهانی به نام فینا به ایران می‌دهد. فدراسیون‌های جهانی مسابقات را برای خود می‌دانند و هر سال آن را به کشورهای مختلف می‌دهند. بعد از ۴۱ سال است که میزبان چنین رویداد بزرگی خواهیم بود. امیدوارم تمام مسئولان قدم بردارند و به واترپلو کمک کنند. بعد از سال ۱۹۷۴ که بازی‌های آسیایی در تهران برگزار شد، واترپلوی ایران شاهد هیچ رویداد بزرگی نبوده است. ۴۱ سال است واترپلوی ایران هیچ رویداد بزرگ و رسمی که زیر نظر فدراسیون جهانی باشد، نداشته است. در واقع رویدادهایی را مانند جام باشگاه‌های آسیا داشته‌ایم اما برگزاری چنین رقابتی پس از ۴۱ سال فرصتی فوق‌العاده برای کشور است».
گویا برخی مسئولان وزارت ورزش و جوانان برای برگزاری این دوره از مسابقات به مسئولان فدراسیون شنا وعده‌هایی داده بودند که هنوز به وعده خود عمل نکرده‌اند. امینی در این خصوص هم می‌گوید: «من از عملکرد سجادی، معاون وزیر رضایت دارم، زیرا حداقل حرفی از واترپلو می‌زند، اما اینکه به وعده‌هایش عمل نمی‌کند، موضوع دیگری است». همین مسأله موجب شده تا امروز محسن سمیع‌زاده، دبیر فدراسیون شنا بگوید که حتی به قیمت فروش کلیه‌هایش هزینه این دوره از مسابقات را تأمین خواهد کرد. او در خصوص اینکه اگر اسپانسری حمایت مالی این مسابقات را بر عهده نگرفت، چه اتفاقی رخ می‌دهد، می‌گوید: حتی اگر لازم باشد کلیه‌های خود را می‌فروشیم تا بتوانیم این رقابت را به نحوی ایدهآل برگزاری کنیم. امیدوارم هرچه سریع‌تر قول‌هایی که داده شده است عملی شود. میزبانی مسابقات جهانی توسعه واترپلو یک رویداد ملی است؛ بنابراین، می‌توانیم با برگزاری مناسب این رویداد، فرهنگ غنی خود را به کشورهای جهان نشان دهیم.
روزهای اردیبهشت نزدیک و نزدیک‌تر می‌شوند و زمان برگزاری مهم‌ترین رقابت واترپلوی کشور در چهل سال گذشته فرا می‌رسد؛ اما هنوز سرنوشت برگزاری این مسابقات در هاله‌ای از ابهام قرار دارد. کاش مسئولان اندکی از توجهی را که به برخی رشته‌ها داشتند در مسیر توسعه رشته‌های مهجور معطوف می‌کردند. بار‌ها گفته‌ایم و گفته‌اند، اگر می‌خواهیم سبد مدال‌های خود را از چند رشته محدود به رشته‌های جدید‌تر افزایش دهیم باید نگاهمان را به رشته‌های در حال توسعه‌ای که ممکن است در چند سال آینده برای ورزش کشورمان مدال‌آوری کنند بدوزیم.
انتهای پیام
