به گزارش روابط عمومی فدراسیون شنا، شیرجه و واترپلو؛ به نقل از کیهان ورزشی ، تیم ملی واترپلو ایران در بازیهای آسیایی ۲۰۱۸ جاکارتا موفق شد پس از ۴۴ سال روی سکو برود و مدال برنز مسابقات را کسب کند. مدال واترپلو مثل مدال پینگ پنگ در بازیهای آسیایی ارزشمند است. مدال هایی که به سختی کسب شد. واترپلو جزو رشته های جذاب ورزش های آبی است که متاسفانه در یک دهه گذشته آنطور که باید مورد توجه قرار نگرفت. با تغییرات مدیریتی در فدراسیون شنا،شیرجه و واترپلو شاهد اتفاقات خوبی بودیم که یکی از آنها احیای واترپلو در سه سال گذشته بوده است. از همین رو با امید لطف پور دروازه بان با تجربه تیم ملی واترپلو هم صحبت شدیم. جالب است بدانید لطف پور برای رسیدن به مدال برنز واترپلو بازیهای آسیایی چند چالش را پشت سر گذاشت که یکی از آنها بازگشت به شرایط آرمانی پس از بیماری کوتاه مدت بود. او میهمان این هفته ما است.
نیلگون از من معروف تر است!
-امید لطف پور دروازه بان تیم ملی واترپلو متولد تهران است و در ۱۷ تیر ماه ۱۳۶۷ چشم به جهان گشود:«خانه پدری ام در خیابان بهار است و در این محله ورزشکار شدم و روزگاران را سپری کردم.»
-وی ادامه داد: برادر بزرگترم دروازه بان واترپلو بود و من به واسطه حضور در واترپلو به رشته های آبی علاقه مند شدم و تشویق های خانواده باعث شد تا رشته واترپلو را جدی بگیرم .اینطور بود که به مسیر ورزشی خود ادامه دادم.
-لطف پور لیسانس تربیت بدنی است.
-امید ازدواج کرده و یک دختر به نام «نیلگون» دارد: و در این خصوص می گوید:دختر سه سال و نیمه ای دارم که از من معروف تر است.او طی سه سال گذشته به یک مدل سرشناس در عالم مد کودکان بدل شده است و اگر اسمش را در فضای مجازی سرچ کنید عکس هایش از من بیشتر است.او از یک سالگی وارد عالم مد کودکان شد و الان حسابی کارش گرفته است.
-لطف پور دروازه بان تیم ملی واترپلو سه برادر دارد و شغل پدرش آزاد است.
چهارده سالگی ملی پوش شدم
-ملی پوش باتجربه تیم ملی واترپلو درباره نحوه ورودش به ورزش حرفه ای می گوید:پیش از آنکه وارد رشته های آبی شوم از آب می ترسیدم و نزدیک استخر هم نمی شدم.آقای سلطانی معلم ورزش مان که از بازیکنان واترپلو بود در آن برهه تشویقم کرد تا سراغ واترپلو بروم و ورزش های آبی را جدی بگیرم.با حمایت آقای سلطانی معلم ورزش مان وارد عالم واترپلو شدم .در چهارده سالگی شرایطی پیش آمد که به تیم های پایه واترپلو دعوت شوم و در چهارده سالگی به همراه تیم هجده ساله های واترپلو کشورمان به مسابقات آسیا اعزام شدم . از چهارده سالگی سابقه حضور در تیم های ملی را دارم . ضمن آن که پیش از آن که وارد واترپلو شوم در رشته شنا موفق شدم در مسابقات کشوری روی سکو بروم و عناوینی را کسب نمایم.
-وی ادامه داد: آقای سلطانی معلم ورزش مان در دوران نوجوانی از خانواده واترپلو و شنا بود و درحال حاضر نیز در واترپلو و شنا فعالیت می کند.با ایشان در تماس هستم زیرا از آقای سلطانی در ورزش بسیار آموخته ام.اتفاقا با ورود تیم ملی واترپلو به فرودگاه امام خمینی(ره) دیدم آقای سلطانی به استقبال تیم ملی آمده بود و با ایشان دیده بوسی کردم. ضمنا آقای سلطانی مربی بسیاری از ورزشکاران رشته های آبی بخصوص واترپلو بوده و در رده باشگاهی سابقه مربیگری دارد.
دروازه بان شدم چون دست هایم بلند بود
-امید اضافه کرد:آقای طاهریان که تا پیش اعزام تیم ملی واترپلو به بازیهای آسیایی جاکارتا سرپرست مان بود و بنا به دلایل شخصی از سرپرستی تیم ملی واترپلو کنار کشید از مربیان شاخص این رشته است که بیشتر ملی پوشان واترپلو شاگرد آقای طاهریان بوده اند.از مربیان ایرانی و زحمتکش واترپلو به شمار می آیند و لازم است از ایشان و آقای سلطانی معلم ورزش مان برای زحمات شان تشکر کنم.
-لطف پور به اولین حضور خود در مسابقات واترپلوی آسیا اشاره کرد و به کیهان ورزشی گفت:همانطور که در بخش قبلی صحبت هایم اشاره کردم از چهارده سالگی در خدمت تیم های ملی بوده ام.مسابقات در کشور ماکائو برگزار شد و تیم زیر ۱۸ سال ایران در این رقابت ها دوم شد و عملکرد خوبی داشت.یادم نیست که اولین بازی ملی ام در این مسابقات مقابل چه تیمی برگزار شد اما یادم است تیم زیر ۱۸ سال کشورمان بازیهای ارزشمندی انجام داد.
-امید درباره این که چه شد پست دروازه بانی در واترپلو را تحویل گرفت ، گفت:برادر بزرگترم دروازه بان واترپلو بود و من با این پست بیگانه نبودم. ضمنا مربیان بخاطر قد بلندم و دست های درازم گفتند که امید لطف پور بهتر است دروازه بان واترپلو شود و در این پست بازی کند. من هم توصیه های مربیان را گوش دادم و درون دروازه واترپلو ایستادم.البته انتخاب درستی بود و خوشبختانه در این پست پیشرفت کردم.
کسب مدال برنز بازیهای آسیایی شیرین است
-هر ورزشکار ملی پوشی خاطرات شیرینی از دوران ورزشی بخصوص قهرمانی خود دارد. لطف پور در این خصوص به کیهان ورزشی می گوید:از دوران ورزشی خاطرات خوبی دارم اما شیرین ترین خاطره ورزشی ام مربوط به بازیهای آسیایی جاکارتا می شود که اخیرا برگزار شد.من به همراه تیم ملی واترپلو پس از ۴۴ سال موفق شدیم در بازیهای آسیایی صاحب مدال شویم.نسل های قبل تر از ما در مسابقات واترپلو بازیهای آسیایی موفق به کسب مدال نشده اند و مدال گرفتن ایران در آسیا طلسم شده بود. خوشبختانه امسال با داشتن یک کادرفنی خوب و نفرات زحمتکش و ازهمه مهم تر حمایت آقای رضوانی رییس فدراسیون واترپلو موفق شدیم طلسم ۴۴ ساله در بازیهای آسیایی را بشکنیم و مدال ارزشمند برنز واترپلو بازیهای آسیایی را بدست آوریم.اتفاق مهمی که به خاطره ای شیرین برای تک تک نفرات تیم ملی واترپلو بدل شد.این مدال خیلی ارزشمند است زیرا پس از گذراندن دوران سختی توانستیم برای واترپلوی ایران افتخار کسب کنیم.
واترپلو با حمایت های رضوانی دیدگاه مسئولان ورزش را تغییر داد
-دروازه بان باتجربه تیم ملی واترپلو در بخش بعدی صحبت های خود درباره عدم موافقت مسئولان ورزش بخصوص کمیته ملی المپیک با اعزام تیم ملی واترپلو به بازیهای آسیایی جاکارتا –پالمبانگ صحبت کرد و به پرسش های «نگاه چند بعدی» پاسخ داد و گفت:تیم ملی واترپلو دو دوره بود که به بازیهای آسیایی اعزام نمی شد. مسئولان محترم ورزش مخالف اعزام واترپلو بودند و با این تصمیم کم کم داشت نقش واترپلو در ورزش ایران کم رنگ می شد.آقای رضوانی رییس محترم فدراسیون واترپلو برای پرنگ شدن نقش این ورزش آبی خیلی زحمت کشید تا مسئولان محترم ورزش را متقاعد کند تا با عزیمت تیم ملی واترپلو به بازیهای آسیایی موافقت کنند.رضوانی در دوره صدارت خود برای واترپلو کم نگذاشته و هر طوری بود با دوندگی، برگزاری جلسات متعدد در کمیته ملی المپیک و پیگیری توانست نظر مسئولان را جلب کند و واترپلو به بازیهای آسیایی جاکارتا اعزام شد.حمایت آقای رضوانی با تمام وجود از تیم ملی واترپلو باعث شد تا عزم ملی پوشان برای کسب موفقیت جزم شود.خوشبختانه واترپلو در جاکارتا موفق شد مدال برنز را بگیرد و پاسخ اعتماد مسئولان ورزش را بدهد.
-امید لطف پور اضافه کرد:همین که با کسب مدال برنز سبب شد دیدگاه مسئولان ورزش نسبت به واترپلو تغییر کند اتفاق مبارکی است.مدال برنز واترپلو ارزشمند بود و ما به لطف خداوند و حمایت های آقای رضوانی توانستیم پاسخ اعتماد مسئولان محترم ورزش ایران را بدهیم.امیدوارم واترپلو در بازیهای آینده هم افتخارآفرین ظاهر شود.حالا همه به واترپلو امید دارند.
ملی پوشان سه سال در اردوهای خارجی بودند!
-گلر تیم ملی واترپلو درباره اردوهای آماده سازی ملی پوشان پیش از بازیهای آسیایی جاکارتا به کیهان ورزشی گفت:در حال حاضر سه سال است که تیم ملی واترپلو در اردوهای بلند مدت دوران آماده سازی را سپری می کند. سه سال است که ما به اردوهای خارجی موثر اعزام می شویم و خروجی اردوهای خارجی کسب مدال برنز بازیهای آسیایی پس از ۴۴ سال بود.ضمن این که تیم ملی واترپلو در سالهای گذشته جوان شده است . من عضو باسابقه تیم ملی محسوب می شوم و فاصله سنی من با سایر بازیکنان تیم ملی حدود ۱۰ سال است.تیم جوان شده واترپلو در مدت سه سال گذشته نتایج خوبی کسب کرد . ما در مسابقات قهرمانی آسیا به میزبانی ژاپن چهارم شدیم و متاسفانه در ضربات پنالتی مدال برنز را از دست دادیم و به تیم چین باختیم.در مسابقات کشورهای اسلامی نتایج خوبی گرفتیم و در رقابت با تیم واترپلو ترکیه به عنوان دومی دست پیدا کردیم.اتفاقا در این رقابت ها با تفاضل گل به مقام نایب قهرمانی رسیدیم.خروجی اردوهای خارجی و نتایج مان در رقابت های سالهای گذشته این بود که دیدگاه جامعه را نسبت به واترپلو تغییر دادیم و مسئولان را نسبت به واترپلو امیدوار کردیم.هم چنین نباید از نقش موثر کادرفنی تیم ملی غافل شویم .واترپلو با یک کادرفنی کامل موفق شد در جاکارتا مدال بگیرد.
کادرفنی واترپلو کامل بود
-وی ادامه داد: آقای چیریچ سرمربی تیم ملی واترپلو از چهره های شناخته شده این رشته ورزشی در جهان است. او در سه دوره از المپیک با تیم ملی صربستان تحت عنوان بازیکن و مربی نتایج خوبی کسب کرده و فردی باتجربه در جهان واترپلو شناخته می شود.چیریچ از چهره های خوشنام و بااخلاق ورزش صربستان به شمار می آید و در موفقیت تیم ملی نقش بسزایی داشته است.از طرفی ایشان یک مربی ایرانی داشت که عملکردی عالی داشت. آقای وحید رضایی مربی تیم ملی بود و خیلی برای تیم زحمت کشید.به لطف آقای رضوانی رییس فدراسیون واترپلو برای اولین بار شاهد یک کادرفنی کامل در تیم ملی بودیم. کادرفنی تیم ملی دارای دکتر روانشناس و آنالیزور بود که در موفقیت تیم ملی در بازیهای آسیایی نقش قابل توجهی داشتند.ما در صربستان اردو مفیدی برگزار کردیم و همه چیز برای موفقیت تیم ملی مهیا شد و فدراسیون هر کاری از دستش برآمد برای تیم ملی انجام داد.
-لطف پور خاطر نشان کرد:آقای نادر غفوری جانشین آقای طاهریان در سمت سرپرستی تیم ملی واترپلو شد و انصافا ایشان هم در کنار تیم بود و .تیم ملی در این دوره از فیزیوتراپ و ماساژور در مسابقات و اردوها برخوردار بود و حاصل جمع شدن این دوستان تشکیل یک کادرفنی قوی و کامل بود.اتفاق مهمی است که امیدوار دوام داشته باشد. البته نباید از زحمات آقای رضوانی غافل شویم.
-اردوی ایتالیا برای ملی پوشان واترپلو اثرگذار بود و چند اردوی خارجی دیگر هم برای تیم ملی واترپلو برگزار شد که به رشد و هماهنگی تیم ملی سرعت بخشید.امید در این خصوص می گوید:اردوی بسیار خوبی در ایتالیا داشتیم که با حمایت های رضوانی رییس فدراسیون برگزار شد.یک اردوی خوب هم در چین برگزار کردیم و اردوی مشترکی را هم با چینی ها در تهران داشتیم که همگی در روند هماهنگی و آماده سازی تیم ملی تاثیرگذار بود.صربستان رفتیم و اردوی بسیار مفیدی را برگزار کردیم. یک ماه در اردوی صربستان بودیم. هم چنین اردوی در سنگاپور داشتیم که برای نفرات تیم ملی مفید بود.
یک هفته در «سی سی یو» بستری بودم
-دروازه بان تیم ملی واترپلو در دوران آماده سازی دچار بیماری عفونی شد که برای مدتی لطف پور را از تمرینات تیم ملی دور کرد. امید دراین باره توضیح داد:«اردوی چین به پایان رسید و ما به تهران برگشتیم.مشغول تمرینات بدنسازی بودیم که یکدفعه قبل از رفتن به داخل آب سرم گیج رفت و نشستم. اورژانس آمد و مرا معاینه کرد و گفتند فشارم پایین آمده و به من آب قند دادند.فردایش برای آزمایش کامل به بیمارستان رفتم و گفتند مشکلی ندارم.پزشک بیمارستان در پایان آزمایش گفت که بروم و یک نوار قلب هم بگیرم.ضربان قلب تمامی ورزشکاران حرفه ای متفاوت است و پزشک پس از مشاهده نوار قلب تشخیص داد که برای انجام اکو به بیمارستان قلب بروم.آخرسر مشخص شد که عفونتی در عضلات قلبم وجود دارد که می بایست معالجه شود. از این رو برای یک هفته در بخش «سی سی یو» بیمارستان قلب بستری شدم و تحت مراقبت ویژه قرار گرفتم. خوشبختانه به لطف خداوند و زحمات پزشکان محترم بیمارستان قلب و تمام کسانی که در آن روزها برایم زحمت کشیدند عفونت روی عضلات قلبم برطرف شد و توانستم به تمرینات آماده سازی تیم ملی برگردم.ضمنا متوجه شدم که همه چیز از یک سرماخوردگی در چین شروع شد و ایجاد عفونت روی عضلات قلبم از این بابت بود.پس از بازگشت با برگزاری تمرینات سبک توانستم به شرایط دلخواه برگردم و خودم را به تیم ملی برسانم.پس از مدتی دوباره یک چکاپ کامل انجام دادم که خوشبختانه پزشکان اعلام کردند هیچ مشکلی ندارم و می توانم با خیال آسوده تمرینات خود را انجام دهم و در مسابقات شرکت کنم.»
-وی ادامه داد: برای بازگشت به شرایط آرمانی خیلی تلاش کردم و سختی کشیدم. خوشبختانه به سایر بازیکنان رسیدم و مسافر جاکارتا شدم.ضمن این که فدراسیون واترپلو بخصوص آقای رضوانی حمایتم کرد.
بیشتر ورزشکاران حرفه ای بخاطر عدم درآمدزایی خداحافظی می کنند
-بیشتر بازیکنان واترپلو برای تامین هزینه های ماهانه خود مجبورند که شغل دوم داشته باشند.بخصوص ملی پوشان متاهل که بایستی زندگی خانواده خود را تامین نمایند:«به هر حال شرایط ورزشکاران متاهل متفاوت است.ما غیر از مبلغی که از فدراسیون دریافت می کنیم درآمدی نداریم و باید به فکر شغل دوم باشیم.من هم برای گذراندن امورات زندگی بر سر کار می روم.امیدوارم دیدگاه مسئولان محترم ورزش کشور تغییر کند و ورزشکاران حرفه ای در رشته های پایه هم بتوانند از طریق ورزش حرفه ای درآمدزایی نمایند.حمایت از ورزشکاران حرفه ای سبب پیشرفت ورزش می شود و امیدوارم این مسائل به مرور زمان رفع شود.
-وی ادامه داد:دوست دارم به کیش برگردم و همان جا تمرین کنم و بر سر کار بروم.اوائلی که ازدواج کرده بودم به کیش رفتم و تمریناتم را انجام می دادم. درحال حاضر دوست دارم به کیش برگردم و در اداره ورزش کیش کار کنم.اگر این اتفاق رخ دهد می توانم هم تمرین کنم و هم سرکار بروم.امیدوارم وزارت ورزش برای مشاغل ورزشکاران حرفه ای در رشته های پایه فکری اساسی کند .یکی از دلایلی که ورزشکاران خیلی زود خداحافظی می کنند بخاطر مشکلات مالی است بخصوص ورزشکاران متاهل که باید جوابگوی خانواده خود باشند.
-امید درباره موفقیت واترپلو در بازیهای آسیایی و اثراتش در جامعه می گوید:مدال برنزی که ما در جاکارتا کسب کردیم باعث شد تا نگاه جامعه نسبت به واترپلو تغییر کند. الان مردم از واترپلو در بازیهای آسیایی صحبت می کنند و به ما تبریک می گویند.حرکتی از سال ۲۰۱۵شروع شد و با حمایت های آقای رضوانی رییس فدراسیون کماکان ادامه دارد.استارت کار واترپلو زده شده و حالا نیاز به حمایت های مسئولان محترم ورزش دارد.رسانه های نوشتاری ،صوتی و تصویری می توانند در این مسیر یارویاور واترپلو باشند و با حمایت های خود به ورزشکاران این رشته انگیزه بیشتر دهند.رسانه ها نقش بزرگی در ارتقای ورزش حرفه ای دارند.
-وی در پایان گفت: از کیهان ورزشی تشکر ویژه دارم.شما با این کارتان از واترپلو و ورزشکارانش حمایت می کنید و به ما انگیزه مضاعف می دهید.هم چنین از آقای سیروس طاهریان که سالها مربی ام بوده و برایم زحمت کشیده است.همین طور از تمامی اعضای کادرفنی تیم ملی واترپلو که برای کسب مدال برنز در آسیا زحمت کشیدند.ضمنا از همسر، دخترم و خانواده سپاسگزارم که در سختی ها کنارم بودند .
انتهای پیام
* کیوان طباطبایی
