شیوا نوروزی/
به گزارش روابط عمومی فدراسیون شنا، شیرجه واترپلو؛ سرویس ورزش جوان آنلاین نوشت: ویروس کووید ۱۹ آحاد جامعه را درگیر بیماری خطرناک کرده است و شواهد و قرائن نشان می‌دهد که به این زودی‌ها از آن خلاص نخواهیم شد. تعطیلی اجباری ماه‌ها دامن ورزش را گرفت و در نهایت هم پس از مدت‌ها تنها برخی رشته‌ها آن هم به صورت محدود اجازه فعالیت گرفتند. در این بین ورزش‌های آبی بیشترین ضرر را از نظر اقتصادی، حرفه‌ای و قهرمانی از این تعطیلی ادامه‌دار متحمل شده‌اند. بسته شدن استخرها نه تنها مردم عادی و علاقه‌مندان را تحت‌تأثیر قرار داد بلکه ورزشکاران شنا، شیرجه و واترپلو را نیز وادار به خانه‌نشینی کرد تا جایی که شروع تمرینات و مسابقات برای آن‌ها به یک رؤیا تبدیل شده است. البته تمرینات تیم ملی شنا با تعداد اندک شناگران در استخر آزادی پیگیری می‌شود، اما خشایار حضرتی مربی این تیم معتقد است بازگشت به شرایط و آمادگی گذشته بسیار سخت خواهد بود.
ورزش‌های آبی به ویژه شنا چه آسیبی از شیوع کرونا در کشور دیده‌اند؟
رشته شنا یکی از ورزش‌هایی است که بیشترین آسیب را از کرونا دیده است. تقریباً از همان روز‌های نخست همه‌گیری کرونا استخرها تعطیل شدند و این تعطیلی‌ها کماکان ادامه دارد. اینگونه از شرایط مشخص است به این زودی‌ها نیز نباید منتظر بازگشت استخرها و عادی شدن شرایط باشیم. متأسفانه وزارت بهداشت بر ادامه تعطیلی استخرها تأکید دارد و این در حالی است که سایر رشته‌ها شرایطشان از لحاظ تهویه، ارتفاع کم سقف و گنجایش سالن بهتر از رشته‌های آبی نیست، ولی به آن‌ها اجازه فعالیت داده شده است! به این نکته توجه داشته باشید که استخرها از نظر تهویه هوا نسبت به سالن‌های ورزشی شرایط بهتری دارند به ویژه استخر‌های تمرینی که در اختیار استان‌ها و هیئت‌های شنا قرار دارد. هر چه مدت زمان تعطیلی تمرینات طولانی‌تر شود، شنا در بعد قهرمانی آسیب بیشتری می‌بیند و جبران آن نیز سخت‌تر می‌شود.
ضرر مالی و بیکاری حاصل از تعطیلی اجباری استخرها، مربیان و علاقه‌مندان به این رشته را دلسرد نمی‌کند؟
بله، آسیب اقتصادی این مسئله را نیز باید مد نظر قرار داد. بسیاری از مربیان شنا و ناجیان غریق این مدت را به سختی سپری کرده‌اند. خیلی‌ها بیمه ندارند و نمی‌توانند از مزایای بیمه بیکاری استفاده کنند، هیچ حمایتی هم نمی‌شوند. خیلی‌ها از عرصه مربیگری دور شده و به مشاغل دیگر روی آورده‌اند. در حالی که جایگزین کردن آن‌ها نیز کار سختی است. امیدواریم بعد از فروکش کردن نسبی بیماری تصمیمی برای این مسئله اتخاذ شود. چند پیک کرونا را پشت سر گذاشتیم و در همه این مدت شنا تعطیل بوده است. مسئولان می‌توانند با یک ظرفیت محدود اجازه فعالیت شنا را صادر کنند و بعد از بررسی نتایج تصمیمات لازم را بگیرند. در حال حاضر بسیاری از کشور‌هایی که شرایط مشابه ما را دارند، استخرها برای تمرینات باز شده، مسابقاتشان در جریان است، لیگ جهانی شنا را برگزار کردند و چندین رکورد جهانی در همین مدت شکسته شده است.
تیم ملی شنا در روز‌های اوج کرونا در چه وضعیتی قرار دارد؟
تمرینات ملی‌پوشان از تیرماه در استخر آزادی آغاز شده، البته به صورت محدود و با نفرات اندک. چند نفر از اعضای تیم ملی تمریناتشان را پیگیری می‌کنند که این شرایط هیچ سنخیتی با رشته شنا ندارد. بالاخره تیم ملی به پشتوانه و استعدادیابی دارد و نسل جوان باید روزی جای ملی‌پوشان فعلی را پر کنند. جبران تعطیلی طولانی شنا سخت خواهد بود.
چرا مجوز‌های ستاد مقابله با کرونا شامل برخی رشته‌های سالنی شده است، اما تصمیمی برای رشته‌های آبی گرفته نمیشود؟
دلایل مطرح شده به نظر خیلی منطقی نیستند. می‌گویند احتمال انتقال در رختکن و دوش‌ها زیاد است، در حالی که موضوع رختکن و دوش‌ها برای همه رشته‌ها وجود دارد. کوتاه بودن سقف استخرها یکی دیگر از دلایل عنوان شده است. در صورتی که استخرها هم تهویه دارند و سقف کوتاه‌ترین آن‌ها کمتر از پنج متر نیست. استخر‌های آزادی، ۹ دی، انقلاب شیراز و در کل استخر‌های ۵۰ متر ارتفاع سقفشان بیش از ۱۰ متر دارند. این شرایط را با سالن‌های بدنسازی زیرپله‌ای که ارتفاع سقفشان دو سه متر بیشتر نیست مقایسه کنید و شرایط قطعاً بهتر است. باید به ورزشکاران حرفه‌ای، قهرمانانی که عناوین کشوری در رده‌های مختلف دارند یا در هیئت‌ها فعال هستند، اجازه شروع تمرینات را بدهند. ضمن اینکه کلر آب ویروس را از بین می‌برد.
اجرای پروتکل‌ها برای رشته‌های آبی امکان‌پذیر است؟
خیلی کار سختی نیست. شرایط رشته‌های آبی از مترو، اتوبوس، مراکز خرید و پاساژ‌ها که دیگر بدتر نیست. در استخر‌های قهرمانی فضای کافی وجود دارد و شناگران می‌توانند با فاصله از هم تمرین کنند. در محیط‌های مختلف این ویروس کم و بیش قابلیت انتقال دارد. خوشبختانه در این مدت که تمرینات به صورت بسیار محدود برگزار شده مشکلی برای ملی‌پوشان پیش نیامده است. ولی همچنان منتظر بررسی مسئولان هستیم.
فعلاً هم که خبری از برگزاری مسابقات نیست
فعلاً مسابقه‌ای نیست. قطعاً وقتی تمرینی نباشد کسی در مسابقه‌ای شرکت نمی‌کند ضمن اینکه حضور در مسابقات بدون تمرین به آسیب‌دیدگی ورزشکار منجر خواهد شد.
وقفه طولانی مدتی که کرونا به ورزش تحمیل کرده از نظر روحی-روانی چه تأثیرات منفی‌ای روی شناگران می‌گذارد؟
همه را تحت‌تأثیر قرار داده و بسیاری نه خودشان و نه خانواده‌شان ترجیح می‌دهند دیگر شنا نکنند. اگر روزی شرایط به حالت عادی برگردد شاید نفرات کمتری به سراغ شنا بیایند. امیدواریم مجوز‌های لازم صادر شود تا آسیب کمتری ببینیم.
از بعد بین‌المللی، وضعیت سایر کشور‌ها و مدعیان چگونه است؟
خیلی‌ها کار را شروع کردند. در لیگ جهانی شنا رکورد‌های آسیایی و جهانی صدمتر قورباغه، صدمتر پروانه و ۵۰ متر قورباغه شکسته شدند. این مسئله سطح تمرینات و آمادگی‌شان را نشان می‌دهد. یعنی در قرنطینه فصل بهار نیز شناگران تمریناتشان را با رعایت محدودیت‌ها و پروتکل‌ها ادامه داده‌اند. تیم‌ها در اروپا، امریکا و استرالیا در حال تمرین کردن هستند. البته برای عموم استخرها باز نیست.
شنای ایران برای گرفتن سهمیه المپیک شانسی دارد؟
قرار بود در فروردین ماه به مسابقات مجارستان اعزام شویم و بچه‌ها هم شرایط خوبی داشتند، ولی اردو‌ها تعطیل شد و بهمن‌ماه آخرین مسابقه‌ای بود که ملی‌پوشان شرکت کردند. ۱۰ ماه است که از شرایط مسابقه دور هستند. از نظر تمرین وضعیت بدی ندارند، ولی آن‌ها حتماً باید در رویداد‌ها حضور پیدا کنند و رکوردهایشان ثبت شود. قبل از کرونا هم تعداد مسابقاتی که اعزام شدیم کم بود و حالا هم به صفر رسیده است. فعلاً که فدراسیون جهانی زمانی را برای رقابت‌های انتخابی اعلام نکرده و ما رکوردگیری داخلی انجام می‌دهیم. شاید بعد از سال نو میلادی و توزیع واکسن اتفاقاتی بیفتد. در شرایط فعلی بعید است که تا قبل از عید نوروز رویدادی برگزار شود.
عقب‌افتادگی ایجاد شده بعد از کنترل کرونا قابل جبران است؟
قابل جبران است، ولی زمانبر خواهد بود.
تمرینات خشک می‌تواند آمادگی شناگران را حفظ کند؟
تا حدودی می‌توان عضلات بدن را تقویت کرد، ولی در نهایت یک شناگر باید در آب تمرین کند. تفاوت‌های زیادی بین تمرین در آب و خشکی وجود دارد و این مسئله کار را سخت می‌کند. برنامه بدنسازی ملی‌پوشان در مدت زمان تعطیلی تمرینات رصد می‌شد. با این حال بحث انگیزشی، نامعلوم بودن آینده و دوری از مسابقات روی آمادگی بچه‌ها تأثیرگذار است. اعمال محدودیت‌ها در جامعه حتی روی عملکرد ملی‌پوشان تأثیر می‌گذارد.
حمایت‌ها از رشته‌های آبی در روز‌های کرونایی چطور بوده است؟
قبلاً که خوب نبود، الان هم به صفر رسیده است. حمایت‌ها کم است. با اینکه این همه برای ورزش‌های پایه تبلیغات می‌شود، ولی عملاً حمایتی از ما نمیشود! فدراسیون پرداختی‌هایی به ملی‌پوشان در این مدت داشته، ولی بضاعت فدراسیون کم است و مشکلات مالی دارد. خانواده شنا، شیرجه و واترپلو از وزارت و کمیته انتظار حمایت بیشتر دارد و لااقل ملی‌پوشانی که برای ورودی المپیک می‌جنگند تحت حمایت قرار بگیرند.
انتهای پیام
