نگار رشیدی/
به گزارش روابط عمومی فدراسیون شنا، شیرجه و واترپلو و به نقل از روزنامه گل؛ با توجه به فاصله اندکی که تا المپیک توکیو مانده و رقابت‌های گزینشی برای کسب سهمیه در رشته‌های مختلف انگشت‌شمار شده، شنای ایران توانست یک ورود با چاشنی طلسم‌شکنی به این مسابقات داشته باشد و پس از ۱۴ سال سهمیه مستقیم المپیک را به دست بیاورد. شناگران ایران که در یک سال و نیم گذشته زیر سایه کرونا با تعطیلی استخرها و لغو شدن مسابقات مختلف دست به گریبان بودند، دست از تلاش برنداشتند و سخت تمرین کردند تا شانس شنا در توکیو را از دست ندهند. در همین راستا فدراسیون شنا، دو گروه شناگر را عازم مسابقات گزینشی المپیک کرد که حاصل آن سهمیه مستقیم مهرشاد افقری بود.
طلسم‌شکنی در بلغارستان
مهرشاد افقری، علیرضا یاوری و متین سهران سه شناگری هستند که از پایگاه قهرمانی اصفهان برای گزینشی المپیک به بلغارستان اعزام شدند. در این رقابت‌ها افقری در مرحله مقدماتی ماده ۱۰۰ متر پروانه با ثبت زمان ۵۳ ثانیه و ۴۶ صدم ثانیه علاوه بر حد نصاب ورودی B المپیک (۵۲/۵۳) توانست به فینال راه یابد. او در فینال زمان ۴۹/۵۳ را ثبت کرد و روی سکوی نخست رقابت‌ها نیز ایستاد تا شگفتی‌سازی‌اش را با مدال طلا همراه کند. افقری با ثبت این زمان، رکورد ملی این ماده را نیز جابه‌جا کرد. رکورد پیشین ۱۰۰ متر پروانه با زمان ۱۷/۵۴ به نام مهدی انصاری بود که مهرشاد افقری با ثبت زمان ۵۳ ثانیه و ۴۶ صدم ثانیه این رکورد را بهبود بخشید و به نام خود ثبت کرد.
افقری در حالی توانست این اتفاق را رقم بزند که آخرین حضور مستقیم شنای ایران در بازی‌های المپیک به ۱۴ سال پیش برمی‌گردد. محمد علیرضایی تنها شناگر ایرانی بود که توانست در ماده ۱۰۰ متر آزاد ورودی مستقیم المپیک ۲۰۰۸ پکن را به دست بیاورد. از آن زمان به بعد حضور شنا در المپیک تنها از طریق وایلد کارت بود. اما حالا افقری با سهمیه مستقیم تا نشان داد شنای ایران در مسیر درست پیشرفت قرار گرفته است. ناگفته نماند علیرضا یاوری و متین سهران روز گذشته در ماده ۵۰ متر آزاد با حریفان خود به رقابت پرداختند. هر سه این شناگرها شاگردان گامر دیلانچیان هستند که در استان اصفهان تمرینات‌شان را دنبال کردند.
فاصله با سهمیه المپیک کمتر از پلک زدن
شنای ایران در حالی شادمان از موفقیت افقری است که می‌توانست نماینده‌های بیشتری در توکیو داشته باشد. مهدی انصاری، سینا غلامپور، متین بالسینی و بنیامین قره‌حسنلو اخیرا در مسابقات کسب سهمیه المپیک صربستان حضور داشتند که با وجود عملکرد خوب و رکوردهایی که ثبت کردند، با اختلاف صدم ثانیه موفق به ثبت رکورد ورودی المپیک نشدند. رکوردهای ثبت شده در صربستان نشان می‌دهد هر چهار شناگر از شانس‌های کسب سهمیه بودند و در حالی این اتفاق رقم نخورد که آنها در تمرینات به استانداردهای لازم رسیده بودند. اختلاف شناگران تا المپیک در مسابقات صربستان در حد ۲۰ صدم ثانیه، ۶۰ صدم ثانیه و نهایتا ۲ ثانیه بود. بالسینی حتی توانست دو بار رکورد ملی ۲۰۰ متر پروانه را جابه‌جا کند اما به همراه قره‌حسنلو که در ۵۰ متر آزاد فاصله‌ای تا المپیک نداشت، نتوانستند نام‌شان را جزو مسافرهای توکیو قرار بدهند.
با این حال محسن رضوانی رییس فدراسیون شنا، از رییس فینا قول یک سهمیه یونیورسالیتی را گرفته است. به نظر می‌رسد با توجه به عملکرد و رکوردشکنی‌های بالسینی، سهمیه یونیورسالیتی به او تعلق بگیرد.
تصمیم درست فدراسیون برای پیشرفت شنا
پیش از آنکه درباره علل کسب نشدن سهمیه‌های بیشتر در شنا بنویسیم، باید گفت که فدراسیون شنا با اجرایی کردن یک سیاست جدید، تاثیر خوبی در روند پیشرفت این رشته داشت. پیش از این یک سرمربی برای تیم ملی انتخاب می‌شد و تمام شناگران زیر نظر او کار می‌کردند. شرایطی که گاها باعث توجه بیشتر به برخی شناگران و گلایه‌های دیگر ملی‌پوشان می‌شد. اما فدراسیون از پیش از کرونا تصمیم جدیدی در این باره گرفت. به این نحو که محسن سمیع‌زاده به عنوان مدیر فنی تیم ملی انتخاب شد و شناگران با مربی‌های خود در شهرهای‌شان تمرینات را انجام دادند. بنابراین لازمه این تصمیم ایجاد پایگاه‌های شنا در سراسر کشور بود که کسب سهمیه توسط افقری نشان می‌دهد این سیاست موفقیت‌آمیز بوده است. در توضیح این اقدام به عنوان مثال تیم حاضر در مسابقات بلغارستان در پایگاه قهرمانی استان اصفهان زیر نظر گامر دیلانچیان کار می‌کنند، سینا غلامپور با حمید سعادت در نیشابور و مشهد آماده می‌شود و متین بالسینی زیر نظر کاوه بیک‌اوغلی تمرین می‌کند. درنهایت هر شناگری که بتواند به حد نصاب تعیین شده برسد، به مسابقه اعزام می‌شود. این تصمیم علاوه بر اینکه حس رقابت را بین شناگران و همین‌طور مربی‌ها ایجاد می‌کند، نقش مهمی در پیشرفت این رشته هم دارد. چه بسا که رکوردها در مسابقات صربستان و همین‌طور بلغارستان گویای همه چیز هست. اتفاقی که حالا باید با سرعت و کیفیت بیشتری اجرا شود تا شاهد موفقیت‌های بیشتر شنا باشیم.
شنا را دریابید
همان‌طور که در ابتدای مطلب اشاره شد، شنای ایران توانست توسط مهرشاد افقری طلسم سهمیه مستقیم را پس از ۱۴ سال بشکند و به دوران حضور در المپیک با سهمیه وایلدکارت پایان بدهد. از سوی دیگر با توجه به فاصله بسیار کم دیگر شناگران با سهمیه این سوال پیش می‌آید که چرا تعداد این سهمیه‌های مستقیم بیشتر نیست؟ سوالی که در اینجا به پاسخ‌هایش می‌پردازیم.
با شیوع کرونا، ورزش‌های آبی یکی از رشته‌هایی بودند که بیشترین آسیب را دیدند. چراکه با هر موج کرونا اولین اقدام تعطیلی استخرها بود که باعث شد برای ماه‌ها ورزشکاران شنا و شیرجه و واترپلو خانه‌نشین شوند و رنگ آب نبینند. از طرفی شرکت نکردن در مسابقه و لغو مسابقات انتخابی المپیک مزید بر علت شد که شناگران ایرانی نتوانند تعداد سهمیه‌های مستقیم خود را افزایش دهند. به عنوان مثال برنامه‌ریزی فدراسیون پیش از کرونا حضور در ۹ رویداد بود که کووید ۱۹ تمام معادلات را بهم ریخت. همچنین باید اشاره کرد که شناگران ایران تنها تیمی بودند که بدون هیچ مسابقه تدارکاتی در گزینشی‌های المپیک شرکت کردند.
اما جدای از تاثیرات ویروس کرونا، نباید از میزان حمایتی که از این رشته می‌شود به راحتی عبور کرد. فدراسیون محسن رضوانی شامل سه رشته آبی می‌شود که هر کدام به اندازه یک فدراسیون نیازمند توجه و البته حمایت مالی هستند. حمایت‌هایی که از سوی وزارت ورزش دلچسب به نظر نمی‌رسد تا مسیر برای رشد و پیشرفت این رشته‌ها نسبت چندانی با همواری نداشته باشد. حتی زمانی که تیم ملی واترپلو در بازی‌های آسیایی با کسب مدال برنز تاریخ‌سازی کرد، خبری از توجه بیشتر از این رشته نشد. فدراسیون برای تمرین تیم اصفهانی و اعزامش به بلغارستان از حمایت یک باشگاه خصوصی برخوردار بود. بنابراین کسب ورودی B المپیک اتفاق بسیار مهم و ارزشمندی در شنا محسوب می‌شود که انتظارات را از مسئولان ورزش کشور دوچندان می‌کند. شاید اگر شناگران ایران می‌توانستند در مسابقات بیشتری شرکت کنند، جبران این ثانیه‌ها و صدم ثانیه‌ها برای‌شان ممکن بود و تعداد نماینده‌های این رشته در توکیو بیشتر می‌شد. چراکه ورزشکار هرچقدر هم تمرین کند، قرار گرفتن در شرایط مسابقه است که می‌تواند در عملکرد نهایی‌اش تاثیرگذار باشد. در هر حال وزارت ورزش و شورای برون‌مرزی می‌توانند با توجه و حمایت از این رشته، به پیشرفت شنا سرعت ببخشند. شنا رشته پایه‌ای است که در المپیک بیشترین مدال را به خود اختصاص داده است و حال باید دید مسئولان با حمایت بیشتر به نزدیک شدن این رشته به سکوهای آسیایی و جهان کمک می‌کنند؟
شاید بد نباشد یادآوری کرد که بازی‌های آسیایی ۲۰۲۲ هانگژو یک سال دیگر برگزار می‌شود. بنابراین می‌توان از همین حالا حمایت‌ها را چه از شنا و چه از واترپلو و شیرجه آغاز کرد تا شاهد اتفاقات خوبی در این مسابقات باشیم. ملی‌پوشان ورزش‌های آبی ثابت کرده‌اند که می‌توان روی‌شان حساب کرد و حالا نوبت مسئولان است که با حمایت‌های خود، در این مسیر یاری‌رسان باشند.
دیلانچیان: سال گذشته امیدمان به سهمیه کم بود
گامر دیلانچیان مربی اعزامی تیم شنا اصفهان به مسابقات کسب سهمیه المپیک گفت:«سال گذشته با توجه به استخرهای غیراستاندارد امیدمان برای کسب سهمیه بسیار کم بود تا دی‌ماه که باشگاه اریس برای کمک به ورزش شنا که در حال نابودی بود گامی در میدان گذاشت و به کمک معاونت تربیت بدنی آموزش و پرورش، استخر مروارید در اختیار این باشگاه برای تمرینات شناگران قرار گرفت. طبیعتا قهرمانان نیز اجازه استفاده از آن را داشتند و بالاخره ما توانستیم از دی‌ماه در استخر استاندارد ۵۰ متر تمرینات‌مان را پیگیری کنیم.»
وی افزود:«با توجه به شرایط پیشرفت شناگران که در سال جدید کسب کردند از کمیته فنی درخواست کردیم تا آنها نیز همراه تیم اعزام شوند اما متاسفانه به این دلیل که در چارچوب و طبق قوانین نبود با آن مخالفت شد. به همین دلیل جابرزاده مدیریت باشگاه اریس درخواست داد که با توجه به اینکه در سال ۹۷ قهرمان شدند و یک سهمیه حضور بین‌المللی دارند برای جلوگیری از فرصت‌سوزی تیم بتواند برای کسب سهمیه اعزام شود. محسن رضوانی رییس فدراسیون شنا نیز این درخواست را پذیرفت. ابتدا قرار بود در مسابقات ترکیه شرکت کنیم اما به دلیل کرونا این مسابقات به صورت ملی برگزار شد و اجازه حضور خارجیان را ندادند. دقیقه ۹۰ موفق شدیم مسابقات بلغارستان را پیدا کنیم که با همکاری وزارت امور خارجه و سفارت ایران در بلغارستان و سایر دوستان ظهر روز دوشنبه ویزا را دریافت کردیم. درنهایت هم موفق شدیم ورودی مستقیم را کسب کنیم.»
انتهای پیام
