مسعود موسوی/
به گزارش روابط عمومی فدراسیون شنا، شیرجه و واترپلو؛ حدود یکسال پیش بود که موضوع شیوع کرونا در چین و سپس بتدریج در تمامی کشورهای جهان مطرح شد. شاید کمتر کسی فکر میکرد که این ویروس مدتی طولانی شرایط زندگی تمام مردم جهان را تحت تاثیر قرار داده و با جهش های مداوم توسعه یابد، به گونه‌ای که پس از گذشت یکسال از شیوع آن، هنوز هم مشخص نیست چه زمانی واکسن‌‌های مختلف ساخته شده بتوانند به شکلی ریشه ای عمل کرده و ویروس منحوس فوق را نابود کنند.
در ابتدای شیوع این ویروس متاسفانه بهای لازم از سوی مسئولان کشورهای مختلف جهان داده نشد و به گمان اینکه ویروس فوق بدون هیچ جهشی و مانند ویروس آنفلوانزا سریعا کنترل می‌شود و شرایط زندگی به عادی ترین شکل برمیگردد، تمهیداتی جدی در این ارتباط شکل نگرفت. اما آمار تلفات بالا و میزان مرگ و میر تعداد زیادی از مردم کشورهای مختلف جهان، خیلی زود این ضرورت را نشان داد که باید یک ستاد بحران در این ارتباط تشکیل شده و با استفاده از نظر کارشناسان پزشکی تمهیداتی اندیشیده شود تا از توسعه و گسترش این ویروس جلوگیری شده و به اصطلاح شرایط کرونایی به کنترل درآید.
بر این اساس ستاد ملی مبارزه با کرونا در ایران هم کار خود را آغاز کرد و روند مبارزه با این ویروس مرگ آور شکل جدی تری بخود گرفت. در ادامه این روند، مشخص شد یکی از مهم ترین و تاثیر گذارترین شاخصه هایی که می‌تواند از توسعه و شیوع کرونا جلوگیری کند عدم حضور مردم و اقشار مختلف در اماکن عمومی است. تاثیرات مثبت و مهم این راهکار در سطح جهان تا جایی مورد تایید قرار گرفت که حتی مسئولان بهداشتی کشور های مختلف دنیا و از جمله ایران، مردم را از ملاقاتهای خانوادگی هم منع کرده و از آنها دعوت کردند تا برای مبارزه با این اپیدمی مرگ آور خروج خود از منازل و حضور در محل کار را نیزبه حداقل برسانند.
صدور این دستورالعمل که قطعا همه اقشار بر درست بودن آن صحه می‌گذاشتند این سوال را در اذهان ایجاد کرد که مسئولان دولتی چه ترفندی راجهت جلوگیری از آسیب های مالی و مشکلات اقتصادی مردم در زمان تعطیلی مراکز اقتصادی و درآمدزا اتخاذ خواهند کرد و ستاد تشکیل شده در این رابطه چه راهکارهایی را ارائه خواهد داد. یکی از مهم ترین بخشهایی که در رابطه با معضل اقتصادی فوق منتظر دستورالعمل های کارشناسانه و کارساز بود ورزش کشور و انبوه افرادی بودند که در این بخش فعالیت می کردند. بخشی که از یک سو می‌توانست تاثیر مثبت و بسزایی در مبارزه جسمانی و روانی مردم با ویروس کرونا داشته باشد و از سوی دیگر در نقطه مقابل، عدم تجمع ورزشکاران در اماکن مختلف ورزشی نیز مقوله ای دیگری بود که باید رعایت می‌شد و در این راستا استخر های شنا به عنوان اصلی ترین و مهم ترین ابزار و بستر لازم جهت فعالیت های رشته های آبی با شدید ترین تنش ها و مشکلات روبرو شد، چرا که در همان اوایل این محدودیتهای کرونایی، کلیه استخرها در سراسر کشورتعطیل شد و هنوز پس از گذشت یک سال این تعطیلی دراکثر استخرها استمرار داشته و این اصلی ترین ابزار فعالیتهای رشته های آبی در اختیار قهرمانان ، ملی پوشان و سایر اقشار مردم قرار ندارد. حتی طرح بازگشایی اخیر که محدود به یک هفته می‌شود نیز عملا راهگشا نیست.
بدنبال اعلام دستور العمل های بهداشتی و بسته شدن استخرها، نحوه جبران این ضررهای اقتصادی و چگونگی تامین حمایت‌های مالی از سوی مسئولان ورزش کشور، نگرانی مهمی بوجود آورد و ذهن تمامی عواملی که درآمد اقتصادی آنان به باز بودن استخرها وابسته بود را به خود مشغول کرد.
مسئله فوق از آن جهت اهمیت خود را بیشتر در اذهان مطرح میکرد که همگان می‌دانستند امکانات مالی در اختیاربرخی از فدراسیون ها و از جمله فدراسیون شنا بسیار محدود بوده، به گونه ای که حتی جوابگوی تمامی فعالیت های عادی انها، طبق تقویم ورزشی در طی یک سال نخواهد بود و قطعا مسئولان فدراسیون، نمی توانستند حرکت بسیار شاخص و تعیین کننده ای را در زمینه جبران ضرر های اقتصادی دست اندرکاران ورزشهای آبی در پی تعطیلی استخرها انجام دهند.
پس از گذشت یک سال از شیوع کرونا در کشورمان و بسته شدن استخرهای سراسر کشور، گفتگوی رسانه ای چندی پیش محمد امامی امین رئیس هیات شنای استان تهران خود بیانگر چگونگی حمایت های مالی از آسیب دیدگان اقتصادی ورزش های آبی در طی سال گذشته است.
وی در بخشی از مصاحبه خود می‌گوید: بیش از سه هزار نفر در سطح استان تهران مربی و نجات غریق هستند که حدود نود درصد این افراد در طی یک سال بسته بودن استخرها بیکار بوده و هیچگونه درآمدی نداشته‌اند. وی ادامه میدهد: البته موضوع حمایت‌های مالی به دو گروه فوق از سوی فدراسیون شنا در حال پیگیری است اما علیرغم نگاه مثبت رییس فدراسیون محسن رضوانی به جبران ضرر های اقتصادی مربیان و نجات غریق ها، بودجه محدود فدراسیون این امکان را به وی نمی‌دهد که بتواند حرکت مهمی را در این راستا انجام دهد. وی در بخش دیگری از گفتگوی خود می افزاید: باید یاداوری کرد که این آمار فقط مخصوص تهران است و به راحتی میتوان حدس زد که چند نفر از شاغلین در ارتباط با ورزش شنا در کل کشور یک سال است که بیکار بوده و درآمدی نداشته اند. همچنین مشخص نبودن زمان رفع کامل معضل کرونا، موجب شده است که قشر فوق کماکان منتظر و چشم براه کمک های مالی مسئولان رده اول دولت و ورزش کشور باشند. محمد امامی امین ادامه میدهد: البته دبیر فدراسیون شنا اعلام کرد که وزارت ورزش کمک‌هایی در یکسال گذشته به باشگاه‌ها و استخرها داشته است اما مربیان و ناجیان غریق هم انتظار دارند که به مشکل اقتصادی آنها هم رسیدگی شده و چاره ای در این ارتباط اندیشیده شود. از سوی دیگر اجاره کننده‌گان استخرها هم با توجه به تمامی شرایط فوق، حداقل این انتظار را دارند که از بخشودگی های مالیاتی و اجاره بهره‌مند شوند و در این ارتباط دستورالعمل‌های اجرایی صادر شود .
مسائل مطروحه فوق و نکاتی که از سوی رییس هیات شنای استان تهران در گفتگوی رسانه ای مطرح شده است بر این نکته تاکید می‌کند که در طی یک سوال گذشته و علیرغم تعطیلی کامل استخرها متاسفانه حمایت اقتصادی از مربیان و ناجیان غریق نشده و اکثریت آنان از حداقل های درآمد مالی برای گذراندن زندگی بی‌بهره مانده‌اند که نمی‌توان و نباید با بی تفاوتی از کنار این مشکل دو گروه فوق گذشته و آنها را به حال خود رها کرد. قابل ذکر است که قطعا در خواست‌های رییس هیات شنای استان تهران ، مورد تایید تمامی روسای هیات های شنای دیگر استانهای سراسر کشور است و انها نیز منتظر حمایت های مالی مسئولان هستند و ما هم در کنار آنان و پس از وقفه ای یک ساله چشم براه می مانیم تا به این درخواست اصولی تعدادی زیادی از مربیان و ناجیان غریق در سراسر کشور که محمد امامی امین به نمایندگی از سوی آنها با رسانه های ورزشی درد و دل کرده است رسیدگی شود.
انتهای پیام
