به گزارش روابط عمومی فدراسیون شنا، شیرجه و واترپلو؛ به نقل از خبرگزاری ایرنا، شنا به عنوان یکی از رشته‌های پایه در ورزش دنیا در ایران بیشتر به یک تفریح شناخته می‌شود. حضور در المپیک می‌تواند مدال‌ها و افتخارات زیادی برای کشورمان داشته باشد ولی نبود امکانات و تجهیزات مناسب یکی از مشکلات پیش روی این رشته پرمدال المپیکی در کشورمان است.
در سال‌های اخیر شناگران جوانی به تیم ملی راه یافتند که افتخارات خوبی را در سطوح مختلف کسب کردند و اکنون در صدد کسب سهمیه المپیک هستند. شاید این حضور در عالی‌ترین مرتبه مسابقات جهان، افزایش سطح فنی و کسب مدال را در آینده به دنبال خود داشته باشد. به همین منظور به گفت‌وگو با گامر دیلانچیان، سرمربی و مهرشاد افقری، ورزشکار تیم ملی ایران نشستیم تا از اوضاع این رشته مطلع شویم.
از وضعیت تیم ملی بگویید. آمادگی بچه‌ها در چه سطحی است؟
دیلانچیان: شرایط تیم ملی به نسبت بهتر شده است. در مسابقات قهرمانی رده‌های سنی آسیا توانستیم تعداد زیادی مدال بگیریم که اتفاق امیدبخش و خوبی است. مهرشاد افقری و سامیار عبدلی ۲ شناگری هستند که برای کسب سهمیه المپیک رقابت می‌کنند. سامیار در آلمان روند خوبی دارد و زیر نظر مربیان خوبی تمرین می‌کند که به حد نصاب و رکورد مورد نیاز برای کسب سهمیه المپیک نزدیک است. برای مهرشاد نیز اردوی ارتفاع در کشور ترکیه را برنامه‌ریزی کرده بودیم که بتواند آمادگی خود را در فشار هوای بالا، افزایش دهد.
چقدر تا رسیدن به سهمیه المپیک فاصله داریم؟
دیلانچیان: حد نصاب و رکورد مورد نیاز برای کسب سهمیه المپیک ۲ سطح A و B دارد که قبلا حدود ۳ درصد فاصله داشتند اما در این دوره شرایط تغییر کرده و حد نصاب B خیلی به سطح بالاتر نزدیک شده و این مسئله شرایط کسب سهمیه را برای ورزشکاران و مدعیان سخت‌تر کرده است، ولی ناامید نیستیم و اگر بتوانیم به این سهمیه دست پیدا کنیم، شنای ایران بین ۸ یا ۱۰ کشور برتر جهان می‌ایستد.
مشکلات اصلی رشته شنا در ایران چیست؟
دیلانچیان: مهم‌ترین مشکلات ما تامین مالی ورزشکار و مربی است تا بتوانند تمرکزشان را روی تمرین و مسائل فنی بگذارند. ورزش حرفه‌ای همین را می‌طلبد و گروهی نیز در کنار تیم شامل پزشک، روان‌شناسی و… باید باشند تا کمک کنند. چنین ساز و کاری اگر عملی شود، رکوردی که برای حد نصاب A المپیک نیاز است هم در دسترس قرار می‌گیرد ولی الان خوش‌بینانه تنها ۲۰ درصدِ آن را داریم. مربیان خارجی که با آن‌ها کار می‌کنیم در کشورشان شرایط به‌روزی دارند که قابل مقایسه با وضعیت ما نیست و باعث پیشرفت شناگران آن‌ها شده است.
شرایط ملی‌پوشان چگونه است؟
دیلانچیان: با تلاش مهرشاد توانستم سال ۲۰۲۱ حد نصاب B المپیک را بدست بیاوریم و اگر در المپیک هم عملکرد خوبی داشته باشیم، در برنامه‌ریزی‌های پیش رو کسب مدال در بازیهای آسیایی را در نظر گرفتیم که دست یافتنی است و پس از آن نیز برای کسب مدال المپیک باید آماده شویم.
مربی ترکیه‌ای که بعنوان مدیر فنی در کنار تیم ملی حاضر شد چه تاثیری داشت؟
دیلانچیان: بسیاری از مربیان با شرایط مالی ما نمی‌توانند کار کنند، ولی جان اونسوی که با تیم ملی همکاری می‌کند، مدرس فدراسیون جهانی است و با بهترین مربیان جهان در آمریکا همکاری دارد. این مسئله نشان می‌دهد بهترین انتخاب ممکن برای تیم ملی صورت گرفته است. جان اونسوی مربی است که روی جزئیات خیلی کار می‌کند و تاکید بیشتری روی آن‌ها دارد که این نشان دهنده کار با شناگران بزرگ است زیرا از یک سطحی به بعد فقط جزئیات است که در نتیجه موثر است.
بعد از مسابقات کسب سهمیه المپیک نیز برنامه داریم که تعدادی از شناگران ایرانی همراه با مربیان به یک کمپ بیایند و با او یک برنامه دانش افزایی داشته باشیم.
بزرگ‌ترین ضعف شنای ایران کجاست؟
دیلانچیان: عمده ضعف شنا ایران در پایه و آموزش است نه در سطح حرفه‌ای؛ تعداد زیادی از مربیان پایه به دنبال نتیجه زود هنگام هستند تا آموزش سریع‌تری داشته باشند به همین دلیل روی نکات و موضوعات پایه، کمتر وقت می‌گذارند. جان اونسوی هم وقتی به لیگ آمد، بزرگ‌ترین مشکل شناگران را در پا زدن آن‌ها دید. وقتی ورزشکار شکل بگیرد و به سطح حرفه‌ای برسد، تغییر دادن موضوعات پایه‌ای مثل روش درست پا زدن، کار سختی است.
مهم‌ترین هدف‌گذاری تیم ملی چیست؟
دیلانچیان: با توجه سیاست‌های ورزشی کشور نیازمند یک مدال بازیهای آسیایی هستیم که بتوانیم توجه‌ها را به سمت این رشته جذب کنیم. هدف بعدی تعیین سانس‌های تمرینی در استخرهای همه استان‌ها است تا نگاه به شنا حرفه‌ای باشد نه تفریحی. بخش فرهنگی قطعا تاثیرگذار است ولی از نظر مدیریتی نیز حداقل یک استخر در هر شهر باید مخصوص تمرین حرفه‌ای شنا باشد.
آرزوی من مدال بازیهای آسیایی است زیرا می‌خواهم واقع‌گرایانه و دست یافتنی نگاه کنم. باید هدفی را در نظر بگیریم که بتوانیم به آن برسیم و به نظر من دست یافتن به مدال بازیهای آسیایی، مدال المپیک را نیز به همراه خود می‌آورد. شرایط، دیدگاه و حمایت‌ها بعد از کسب مدال بازیهای آسیایی به طور حتم تغییر خواهد کرد به گونه‌ای که همگان انتظار خواهند داشت که مدال المپیک را نیز می‌توانیم به دست آوریم.
عملکرد نا موفق در بازیهای آسیایی گذشته چه تاثیری داشت؟
دیلانچیان: در بازیهای آسیایی فرصت کمی داشتیم و به همین خاطر انتظار بالایی از بچه‌ها وجود نداشت ولی حداقل از آن‌ها می‌خواستیم که رکوردهای خودشان را ثبت کنند. پس از اینکه بچه‌ها نا موفق بودند، کمی ناامید شدم ولی برای اینکه روحیه بچه‌ها را خراب نکنم، ساعت‌ها پیاده‌روی کردم و با هیچ‌کس صحبتی نداشتم. بعد از مدتی برای مسابقات بعدی شروع به کار کردم و توانستیم نتایج خوبی هم کسب کنیم و حالا هم تمام امیدم به مهرشاد و سامیار است که بتوانند سهمیه المپیک را بدست بیاورند.
چه برنامه‌ای برای بخش همگانی دارید که بخش حرفه‌ای را قدرتمندتر کنید؟
دیلانچیان: خیلی از ورزشکاران به دنبال آمادگی بدنی و زیبایی اندام هستند که در رشته شنا نیز می‌توانند به آن دست پیدا کنند. در واقع این رشته می‌تواند جایگزین بسیار مناسبی و سالمی برای بدنسازی در ایران باشد. این روال برای بخش همگانی است که اگر به درستی انجام شود، می‌توانیم انتخاب‌های زیادی را برای بخش حرفه‌ای و تیم ملی داشته باشیم و استعدادهای درخشانی کشف می‌شوند.
چقدر برای کسب سهمیه المپیک امید دارید؟
افقری: بعد از مسابقات جهانی قطر که توانستم رکورد شنای پروانه در ماده ۱۰۰ متر ارتقا بدهم، خیلی امیدوار شدم و با کمک دیلانچیان و جان‌اونسوی، مدیر فنی ترکیه‌ای تیم ملی، در تمرینات و اردوها تلاش خوبی داشتم و همه تلاشم را می‌کنم تا در مسابقات یکم تیر، سهمیه المپیک را بدست بیاورم. ذهنم به طور کامل به تمرینات و آمادگی برای المپیک است و به هیچ چیز دیگر فکر نمی‌کنم.
اردوی تیم ملی در ترکیه چطور پیش رفت؟
افقری: در ۵ روز اول اردو به خاطر اینکه بدنم بتواند با وضعیت فشار هوا و اردو هم‌خوانی پیدا کند، تمرینات سنگینی نداشتم. روز ششم جان‌اونسوی یک رکورد ۵۰ متر از من گرفت که در ۲۶ ثانیه شنا کردم؛ شنا در این زمان در حالت عادی برای من ساده است ولی در آن اردو با تمام توانم، به این رکورد رسیدم. در روزهای آخر این رکورد را ۲ ثانیه ارتقا دادم و اونسوی نیز از این مسئله بسیار اظهار خوشحالی کرد و رکوردم را نشانه یک اتفاق خوب در المپیک دید. در ذهن خودم فکر می‌کنم که صد درصد به المپیک برسم و این کاری است که تا امروز فقط ۲ نفر در ایران به آن رسیده‌اند. اگر بتوانم به این جایگاه برسم، تنها انتظارم مهیا شدن شرایط است که ورزشکاران دیگر نیز بتوانند به این مهم دست پیدا کنند.
چه نکات مهمی در شیوه جان‌اونسوی وجود داشت؟
افقری: شیوه جالب مربی ترکیه‌ای این بود که رکوردها را در همه بازه‌ها و متر به متر شنای ما به ثبت می‌رساند و تمام ریزه‌کاری‌ها را بررسی می‌کرد تا نکات منفی و مثبت را در تمام طول شنا بتواند بسنجد.
از نظر مالی تحت حمایت خانواده هستی؟
افقری: حمایت خانواده از من فوق‌العاده است. هیچ هزینه‌ای روی دوش خانواده نگذاشتم و همه هزینه را خودم تامین می‌کنم. یک بورسیه ورزشی تا المپیک پاریس دارم تا بتوانم هزینه‌هایم را تامین کنم. تا زمانی که در ورزش حرفه‌ای فعالیت می‌کنم سعی دارم که درگیر کسب درآمد نشوم و همه فکر و ذکرم روی ارتقا رکوردهایم باشد.
تا به حال به فعالیت در خارج از ایران فکر کردی؟
افقری: بعضی دوستان پیشنهادهایی دادند که خارج از کشور بروم و شرایط تمرینی و تحصیلی را برایم مهیا می‌کنند اما هیچ وقت قبول نکردم. مهم‌ترین نکته برای من این است که در تیم ملی کشورم و زیر پرچم تیم ملی در حال فعالیت هستم و همه چیز برای من مهیا شده، پس هیچگاه به کشورم پشت نمی‌کنم و حاضر نیستم با پرچم کشور دیگری مسابقه بدهم.
انتهای پیام
