«در حالیکه جمهوری اسلامی ایران در مسیر گفتوگو و تعامل دیپلماتیک حرکت میکرد، حمله مستقیم به خاک کشورمان، نهتنها خارج از قواعد انسانی و حقوق بینالملل بود، بلکه وجدان هر انسان آزادهای را به واکنش وامیدارد.»
او با تأکید بر مشروعیت پاسخ ایران، افزود:«دفاع در این شرایط، انتخاب نبود؛ یک وظیفه بود. وظیفهای که از دل تاریخ، از حافظه جمعی مردم و از روح زنده ایران برمیخیزد. ما از جایی آمدهایم که هیچگاه آغازگر تجاوز نبوده، اما همواره مدافع سرزمین و شرف خود باقی ماندهایم.»
رئیس فدراسیون ورزشهای آبی، همچنین با اشاره به حمله به مراکز رسانهای ایران، خاطرنشان کرد:«نباید از یاد برد که در این حمله، رسانه ملی نیز هدف قرار گرفت؛ رسانهای که نهفقط تریبونی رسمی، بلکه صدای آگاهی، پرسشگری و افشای حقیقت برای جامعه ایرانی و حتی فراتر از آن است. حمله به آن، در حکم حمله به شریان گفتوگو و فهم عمومی است و نمیتوان آن را صرفاً یک اقدام نظامی دانست. این نیز، همچون دیگر جنبههای این تجاوز، محکوم است.»
رئیس فدراسیون ورزشهای آبی همچنین به نقش جامعه ورزش اشاره کرد و گفت:«جامعه ورزش ایران همواره در بزنگاههای حساس، آینهای از اتحاد ملی بوده است. امروز نیز همان همدلی در میان ورزشکاران ما جریان دارد؛ نه به زبان شعار، بلکه در رفتار، در انتخاب، در همراهی. این چیزیست که ما در تیمهای ملی، در جوانان ۱۸ ساله واترپلو، و در هر حرکت بیصدای پرمعنا میبینیم.»
رضوانی در ادامه افزود:«دفاع از ایران، فصل مشترک امروز ماست. از ورزشکار و هنرمند گرفته تا کارگر و دانشجو. همه در یک نکته به اتفاق رسیدهاند: هیچ چیزی فراتر از حفظ این خاک، این مردم و این هویت نیست.»
او در پایان تأکید کرد:«ورزش در این روزها، فقط رقابت نیست؛ رسانهایست برای همدلی. ما هم بهعنوان بخشی از جامعه، مسئولیم که نه فقط با عملکرد حرفهای، که با منش و درک خود، پیام وحدت، عزت و عقلانیت را منتقل کنیم. به امید آنکه این مسیر، ما را به فردایی روشنتر برای ایران برساند.»