ساناز سلیمان آبادی/
به گزارش روابط عمومی فدراسیون شنا شیرجه و واترپلو؛ خبرگزاری مهر نوشت: کشورهای توسعه یافته در ورزش با شناخت درست و عمیق از آوردگاه‌های بزرگی چون المپیک و بازی‌های آسیایی به اهمیت مدال‌های توزیع شده در ورزش پایه پی برده اند و با سرمایه گذاری بر روی این رشته‌ها، صعود چشمگیری در رده بندی نهایی این دو رویداد داشته اند.
در المپیک ۲۰۱۶ ریو در دوومیدانی ۴۷ مدال و در شنا ۳۴ مدال طلا توزیع شد و در رتبه‌های بعدی کشتی، دوچرخه‌سواری و ژیمناستیک هرکدام با ۱۸ مدال سهمی در جدول مدال‌ها داشتند. پرسش این است که سهم ورزش ایران از این تعداد مدال چقدر است؟
نکته جالب اینکه کاروان ۶۴ نفره ایران در المپیک ریو موفق شد ۳ مدال طلا، یک نقره، ۴ برنز و مجموع ۸ مدال کسب کند در حالی که مایکل فلپس به تنهایی در شنا، ۵ مدال طلا و یک مدال نقره کسب کرد و این نشان از اهمیت و تأثیر رشته مهمی مانند شنا دارد.
آریا نسیمی شاد شناگر ۱۷ ساله ایران موفق شد با وایلد کارت در المپیک ریو حضور داشته باشد و همان زمان صحبت‌هایی درباره استعداد بی نظیر آریا در رسانه‌ها شکل گرفت اما حال در فاصله یک سال تا المپیک توکیو آریا نسیمی شاد کجاست؟ آیا شنای ایران از کمبود استعداد و نیروی انسانی رنج می‌برد یا مشکل جای دیگری است؟
با وجود تلاش‌هایی که صورت گرفته اما هنوز شنا ایران به جایگاهی مناسبی در آسیا و جهان نرسیده است. هر چند واترپلو پس از ۱۲ سال و سه دوره غیبت در بازی‌های آسیایی با هدایت الکساندر چیریچ موفق شد مدال با ارزش برنز را پس از ۴۴ سال برای ایران کسب کند.
این مدال هم هر چند ارزشمند و قابل تقدیر بود اما نتوانست نگاه‌ها را به سمت این ورزش جلب کند و مسئولان پس از تبریکات معمول دوباره بی توجهی‌ها را شروع کردند و در سال منتهی به مسابقات کسب سهمیه المپیک و در حالی که رقبا در حال آماده سازی هستند، فدراسیون ایران در حال جنگیدن برای در اختیار داشتن استخر آزادی، تنها استخر استاندارد در کل کشور است.
همه این مشکلات بهانه‌ای شد تا محسن رضوانی رئیس فدراسیون شنا، شیرجه و واترپلو با حضور در خبرگزاری مهر به تشریح وضعیت این فدراسیون و مشکلات معضلات آن بپردازد.
* زمانِ مدیران ورزشی صرف حاشیه‌ها می‌شود
ورودم به فدراسیون با مشکلات زیادی همراه بود. اوضاع بهم ریخته بود و سامان دادن به آن وقت زیادی می‌خواست. در پنج سال گذشته بسیار اذیت شدم و بهتر است بگویم پیر شدم. اگر کار را در کنار یک مدیر با تجربه تر آغاز و در کنار او آموزش می‌دیدم بهتر بود. الان متوجه می‌شوم که لغت تجربه چقدر مهم است. زمانیکه خارج از گود قرار دارید فضا متفاوت است اما به محض ورود به گود تازه متوجه بسته بودن فضا می‌شوید. خیلی از زمانِ مدیران ورزشی صرف این حاشیه‌ها می‌شود. دلیلش هم این است که وقتی می‌خواهید کار بزرگی انجام دهید هستند افرادی که می‌خواهند شما را پایین بکشند و اجازه ندهند کار کنید.
* پرداخت بدهی‌ها زمان زیادی از ما گرفت
قبل از ورود به فدراسیون و قبول مسئولیت و در زمان آقای مرادی حدود چهار سال دبیر فدراسیون بودم اما کار اجرایی نمی‌کردم. همچنین مدیر فنی تیم ملی نیز بودم و حتی در سال اول کاپیتان تیم ملی بودم و بازی می‌کردم. پس از رفتن آیت اللهی، جعفری به فدراسیون آمد، فدراسیون اوضاع نابسامانی داشت، او آمد و من به همراه سمیع زاده در کنارش بودیم و با تمام وجود تا ساعت ۱۰ شب کار می‌کردیم که بتوانیم بدهی‌های فدراسیون و مسائلی که وجود داشت را حل و فصل کنیم. در زمان قبول مسئولیتم حدود سه میلیارد و چهارصد میلیون تومان بدهی وجود داشت و حساب فدراسیون نیز مسدود بود. بحث قراردادهایی که با مربیان خارجی بسته شده بود نیز مطرح بود اما خدا را شکر این مسائل را برطرف کردیم.
* با رفاقت و دوستی مانع شکایت مربی کرواسی شده‌ایم
از قبل مبلغی را به مربی کرواسی بدهکار بودیم، رقمی معادل سالانه ۳۶ هزار دلار که برای دو سال بسته شده بود و فقط چهار هزار دلار آن پرداخت شده است که تا به امروز با رفاقت و دوستی توانسته‌ایم مانع شکایت او شویم. با روابطی که در یک سال گذشته با کرواسی به وجود آورده‌ایم قطعاً جلوی شکایت او را خواهیم گرفت ولی اگر شکایت کند کم‌تر از یک هفته باید با خسارت سالانه بدهی او را تسویه کنیم.
* به واسطه ارتباطات بین المللی موفق به رفع تعلیق شدیم
درست است که با رفتن جعفری و نیک بین سرپرستی فدراسیون را پذیرفتم اما اگر الان با چنین پیشنهادی مواجه می‌شدم هرگز نمی‌پذیرفتم چرا که نیاز به تجربه بیشتری داشتم. فدراسیون تعلیق بود و اجازه فعالیت‌های بین المللی را نداشتیم اما در گام‌های اول به واسطه ارتباطات بین المللی، موفق به رفع تعلیق شدم. پس از آن سفر حسین المسلم که تمام مسئولیت‌ها بر عهده او بود سفری یک روزه به ایران داشت و پس از بازدید و برگزاری جلسه در فدراسیون، با لطفی که به من داشت باعث رفع تعلیق فدراسیون شد. تا قبل از رفع تعلیق اجازه حضور در هیچیک از فعالیت‌های بین المللی را نداشتیم اما پس از رفع تعلیق وارد فضای بین المللی شدیم.
* چونه بودجه فدراسیون شنا کوچک گرفته شده است
متأسفانه چونه بودجه فدراسیون شنا همیشه کوچک بوده است. سه رشته المپیکی شنا، شیرجه و واترپلو را تحت پوشش داریم که هر کدام در مقیاس با سایر رشته‌ها یک رشته جدا محسوب می‌شود. واترپلو را باید با والیبال، شنا را با دوومیدانی و شیرجه نیز مانند رشته‌ای سبک تر مانند بدمینتون یا اسکواش مقایسه کرد اما هیچ گاه بودجه فدراسیون را به چشم سه رشته ورزشی جدا حساب نکردند چه در کمیته ملی المپیک چه در وزارت ورزش. این فضا باعث شد تا از کلاس‌های آموزشی برای جذب اسپانسر استفاده کنیم. در غیر این صورت به هیچ وجه کار پیش نمی‌رفت.
* پس از بازی‌های المپیک و آسیایی همه چیز فراموش می‌شود
در حال حاضر در ورزشهای پایه دارای مشکلات اساسی هستیم و تا این سه رشته درست نشود و از ثبات بهره نگیرد، ورزش کشورمان هیچ گاه در دنیا (به غیر از اتفاقات خوب در ۲۰۱۲ که سه مدال طلا در کشتی فرنگی و غیره کسب کردیم) موفق نخواهد شد. فدراسیون جهانی شنا بیشترین مدال را در المپیک به دست می‌آورد و با اختلاف یک یا دو مدال از دوومیدانی جلوتر هستیم و این به عنوان یک پیروزی در کنگره فدراسیون جهانی شنا که بیش از ۲۰۶ عضو دارد به شمار می‌رود. کسب مدال در المپیک نیازمند فکر و برنامه ریزی بلندمدت است، به محض اتمام المپیک همه صحبت‌ها برای برنامه ریزی در المپیک بعدی است اما خیلی سریع همه چیز فراموش می‌شود. حدود یک سال از بازی‌های آسیایی جاکارتا گذشته است و اساسی‌ترین مشکل ما در حال حاضر استخر است!
* از نظر نیروی انسانی و استعداد غنی هستیم اما…
صادقانه بخواهم بگویم از نظر استعداد و نیروی انسانی شک نداشته باشید که غنی هستیم. در یکی از شهرهای زاهدان عکسی برایم ارسال شد که پسری حدود ۱۲ ساله از ارتفاع ۱۵ متری با سر به آب شیرجه می‌زند. در دنیا نمی‌توان چنین شجاعتی را پیدا کرد. حال شما این افراد را پرورش دهید و از آنها استفاده کنید. شک نکنید تا چهار سال دیگر در صورت حمایت قهرمان دنیا خواهیم شد.
* مربی آمریکایی مطمئن به کسب نتیجه با شناگران ایرانی است
برای به خدمت گرفتن مربی آمریکایی که با دستمزد ۱۲ هزار دلار در دبی مشغول به فعالیت بود وارد رایزنی شدیم اما بنابر دلایلی موفق به جذب او نشدیم. او بسیار علاقمند بود در ایران حاضر شود و حتی گفت حاضر است حدود یک سومِ حقوقش در دبی را دریافت کند اما در قراردادش ذکر شود در صورت راه یابی ۴ نفر از شناگران ایرانی به المپیک مقداری به حقوقش افزوده شود. جالب است بدانید که او درخواست در اختیار داشتن شناگران تهران را داشت نه کل کشور، یعنی تا این اندازه اطمینان داشت که می‌تواند با بازیکنان ایرانی به نتیجه برسد. حال او هدایت تیم ازبکستان را برعهده دارد. به هر حال توانایی و استعداد در شنا وجود دارد اما بنا بر مشکلات و محدودیت‌ها، هر فردی که در فدراسیون شنا حضور داشته باشد مجبور است به صورت گلخانه‌ای فعالیت کند.
* درخواست عجیب مدیر ارشد ورزش کشور
قبل از بازی‌های آسیایی ۲۰۱۴ یکی از مدیران ارشد ورزش کشور به من گفت که باید در بازی‌های آسیایی در عرصه شنا مدال بگیریم. ابتدا فکر کردم شوخی می‌کند. مگر می‌شود در عرض ۳ ماه تا بازی‌های آسیایی، شناگر را برای کسب مدال آماده کنیم؟
* بدون همکاری آموزش و پرورش موفقیت در ورزش ممکن نیست
اگر بخواهیم کار بزرگی در شنا انجام و زمینه را مهیا کنیم این امر فقط با آموزش و پرورش ممکن است. ما به تنهایی نمی‌توانیم چرا که استخر و زمانبندی نداریم، شناگران نیاز به شنای روزانه دارند. هزار بار تاکید کرده‌ایم که ورزشهای پایه باید در آموزش و پرورش اجباری شود، مانند طرح صبا. برای مثال دانش آموزان تا کلاس پنجم شنا کنند و پس از آن رشته مورد علاقه خود را انتخاب کنند. مطمئن باشید با این طرح پس از گذشت ۸ سال به نتیجه خواهیم رسید. این کار باعث می‌شود پایه سازی خوبی در دانش آموزان برای ورود به سایر رشته‌های ورزشی شکل گیرد.
* طرح سباح زمین خورد
طرح صبا طرحی بود که سال ۸۵-۸۶ در دوره کیومرث هاشمی اجرا شد. قرار بر این بود دانش آموزان تا قبل از ورود به کلاس چهارم شنا را آموزش دیده باشند. اما هنوز بدهی‌های آن به بخش خصوصی باقی مانده است. کاری را بدون ساختار آغاز کردند. اصل کار را می‌پسندم ولی باید حتماً در فدراسیون تفاهم نامه‌ای نوشته می‌شد و از تعدادی از مربیان شنا برای این کار استفاده می‌شد. طرح خوبی بود اما نیمه کاره آغاز و پس از حدود دو سال زمین خورد. در برخی از استان‌ها و شهرستان‌ها همچنان این طرح مطرح است ولی دیگر اصلی به نام طرح صبا از بین رفت. اجرای طرح‌های این چنینی به ورزش کشور کمک خواهد کرد اما متأسفانه ما از ابتدای سال گرفتار استخر آزادی هستیم!
* کار سختی برای جذب مربی خارجی داریم
رایزنی ما برای جذب مربی با کرواسی همچنان ادامه دارد. رئیس کمیته ملی المپیک کرواسی در ایران حاضر شد. با دو مربی نیز رایزنی داشته‌ایم و حتی مبلغ آن مشخص و صالحی امیر هم قول مساعد به ما داده است اما با توجه شرایط ایران، مربیان خارجی خیلی سخت می‌پذیرند تا با این شرایط کنار بیایند و در ایران حضور داشته باشند. به دلیل تحریم‌های ظالمانه و فضاهایی که از بیرون وجود دارد برای حضور در ایران نگرانی دارند و همین کار را برای ما سخت کرده است.
* در واترپلو کار بزرگی انجام دادیم
کاری که در واترپلو انجام شد کار بسیار بزرگی بود. حال به جایی رسیده‌ایم که کشور کره جنوبی برای ما بلیت تهیه می‌کند و ما در کشور آنها حضور پیدا می‌کنیم. اگر مدال واترپلو گرفته نمی‌شد شرایط برای ما بسیار سخت می‌شد. سال گذشته در شنا دو رکورد ملی زده شد. در شنا نیز رو به پیشرفت هستیم. سینا غلامپور در ۱۰۰ متر و بنیامین قره حسنلو در ۵۰ متر رکوردهای خوبی زده اند. رکورد زیر ۲۳ ثانیه یک رکورد استاندارد در دنیا است و این رکوردها باعث دیده شدن در دنیای شنا می‌شود.
* پیشینه خوبی در واترپلو داشتیم
در واترپلو پیشینه‌ای خوبی داشتیم و همیشه نزدیک به کسب پیروزی بوده‌ایم. سال ۱۹۹۸، نتیجه را ۹ بر ۸ به ژاپن واگذار کردیم که یکی از بدترین روزهای زندگی ام بود. اگر پیروز می‌شدیم حتماً مقام دوم را کسب می‌کردیم. سال ۲۰۰۲ نیز داور تیم ما را بازنده کرد که اگر آن بازی را پیروز می‌شدیم به فینال راه می‌یافتیم. همیشه نزدیک به مدال بودیم و این ذهنیت در بچه‌های واترپلو وجود داشت که پیروزی امکانپذیر است. در شنا نیز در حال روی دادن یک اتفاق خوب هستیم. شکستن این رکوردهای ملی باعث خوشحالی خانواده شنا است. البته شیب رشد ما در شنا در چند سال گذشته کند بوده است.
* در کمپ اصلی ایتالیایی‌ها ساکن شدیم
الکساندر چیریچ به مدت ۷ سال در ایتالیا بازی کرده است و می‌گفت سابقه نداشته که ایتالیایی‌ها تیم ملی کشوری را در کمپ اصلی خود راه دهند. اما تیم ملی واترپلوی ایران در کمپ اصلی ایتالیا مستقر شد. تمام اینها به دلیل ارتباطاتمان با ایتالیایی‌ها بود. بدون پرداخت مبلغی در کمپ اصلی آنها مستقر شدیم اما در ایران جایزه ما گرفتن استخر آزادی بود! در ۴۰ سال گذشته نیز حتی تیم ملی چین سابقه بازی تدارکاتی با ما را نداشته اما پیش از بازی‌های آسیایی موفق به انجام این کار شدیم و با چینی‌ها دیدار تدارکاتی برگزار کردیم. سختی‌های زیادی در این راه کشیدیم.
* به چین باختیم چون نمی‌خواستیم تاکتیک مان مان لو برود
زمانی که تیم ملی در بازی دوستانه مقابل چین ۱۶ بر یک نتیجه را واگذار کرد مورد انتقادات بسیاری قرار گرفتیم در حالی که این یک بازی دوستانه بود و سرمربی تیم ملی نمی‌خواست که تکنیک‌های او مقابل حریف لو برود. چین حریف اصلی ما در بازی‌های آسیایی بود و ما نباید تکنیک‌ها و شگرد اصلی خود مقابل آنها را لو می‌دادیم. حتی سرمربی تیم ملی چین، قزاقستان و ژاپن را حریفان اصلی خود در بازی‌های آسیایی، اعلام کرده بود. در نهایت ما موفق شدیم در بازی‌های آسیایی چین را شکست دهیم و مدال برنز را کسب کنیم. نقش روانشناس نیز در کنار تیم بسیار تأثیرگذار بود و توانست کمک بسیاری به ملی پوشان کند. یک کار تیمی باعث شد تا ما تیم چین را شکست دهیم و به مدال برنز دست یابیم. اگر بتوانیم در سال تیم ملی را به دو، سه سفر اعزام کنیم و حقوقشان را نیز به موقع پرداخت کنیم چک سفید امضا می‌دهم که تیم ملی در دور بعد بازی‌های آسیایی در فینال حضور خواهد داشت، شک نکنید.
* چیریچ تأیید کند تیم ملی را به توکیو اعزام خواهیم کرد
اعزام به المپیک ۲۰۲۰ سوالی است که بازیکنان واترپلو نیز مطرح می‌کنند، در جلسه‌ای به آنها گفتم که مرجع ما برای اعزام، کادر فنی است. اگر چیریچ تأیید کند تیم را به المپیک اعزام خواهیم کرد. همانطور که در بازی‌های آسیایی چیریچ تأیید و تیم اعزام شد. فقط یک تفاوت وجود دارد و آن این است که برای اعزام به بازی‌های آسیایی تیم سفرهای خوبی داشت و حقوق بازیکنان پرداخت می‌شد اما در حال حاضر این امکان وجود ندارد. حداقل برای اعزام به یک سفر به ۸۰۰ میلیون تومان نیاز داریم که این کار با توجه به شرایط اقتصادی امکانپذیر نیست. مملکت تحت فشار هست و ما نیز باید آن را درک کنیم. به بازیکنان گفته‌ام که تمرینات خود را انجام دهند و انگیزه داشته باشند و در صورت تأیید چیریچ تیم را به بازی‌های المپیک اعزام خواهیم کرد.
* واترپلوئیست ها نباید خود را با والیبال و فوتبال مقایسه کنند
بازیکنان واترپلو پس از کسب مدال بازی‌های آسیایی توقعاتی داشتند که هنوز عملی نشد. به آنها حق می‌دهم اما آنها نیز باید شرایط را درک کنند و به چیزهایی که رسیده‌اند قانع باشند، مانند معافیت سربازی. نباید خود را با والیبال و فوتبال مقایسه کنند. من بین سه رشته شنا، شیرجه و واترپلو هیچ تفاوتی نمی‌گذارم. شنا ورزشی خاصی است اما در حال حاضر واترپلو موفق به کسب نتیجه شده است. در اردویی که تیم ملی را به کره جنوبی اعزام کردیم تمام هزینه‌ها از جمله پول بلیت را کره‌ای ها پرداخت کردند.
* «کوله» را بیاوریم انتقاد خواهند کرد
دو، سه سبک در واترپلو وجود دارد که یکی از آنها سبک صربستانی‌ها است. کوله، تمرکزش بر روی پایه سازی است و شاگردان خوبی را نیز تربیت کرده است. قرار بود شش ماه در سال در ایران حضور داشته باشد و شش ماه نیز در صربستان. یکی از کارهایی که باید انجام دهیم تا به قهرمانی برسیم حضور کوله در ایران است که فقط کار او پرورش مربی و بازیکنان است ولی ما باید حقوق و مزایای او را با سایر موارد در نظر بگیریم، همین کار را سخت می‌کند و در کنار واترپلو ما شنا و شیرجه را نیز داریم. باید ابتدا به شنا برسیم. پس از آوردن مربی شنا نوبت واترپلو نیز خواهد رسید. اگر من بخواهم کوله را نیز به واترپلو تزریق کنم ابتدا خود خبرنگاران انتقاد خواهند کرد که چرا هنوز مربی خارجی به شنا اضافه نشده دو مربی خارجی در واترپلو حضور دارد. کار سختی در پیش داریم.
* یک شیرجه رو را به یکی از کمپ‌های خوب دنیا اعزام خواهیم کرد
سمیع زاده از سال گذشته شیوه تمرین‌های تیم ملی را تغییر داده است. همچنین از کوتروویچ به عنوان مشاور در کنارتیم شنا استفاده می‌کنیم. سمیع زاده با چند مربی خوب دنیا در حال مشاوره و مشورت است اما حضور یک مربی خوب خارجی می‌تواند عامل انگیزه باشد. اتفاق خوب دیگر در شیرجه این است که توانستیم با هزینه فدراسیون جهانی یک شیرجه رو را به یکی از کمپ‌های خوب دنیا اعزام تا با مربیان اسپانیایی و یک مشاور آمریکایی تحت نظر باشد؛ همان مربی‌ای که سینا غلامپور در کمپ مالزی زیر نظر او تمرین می‌کند. غلامپور در هفته ابتدایی حضورش به دلیل سنگینی تمرینات قصد بازگشت به ایران را داشت. مربی او عنوان کرد اگر غلامپور یک سال تحت نظر او بود با بدنی که دارد می‌توانست زیر ۴۹ ثانیه شنا کند که این یک رؤیا برای شنای ایران است.
* به دلیل بودجه کم، مجبوریم گلخانه‌ای کار کنیم
ما در حال حاضر به صورت گلخانه‌ای در حال فعالیت هستیم . امیدوارم امسال برای اولین بار بتوانیم دو سهمیه B کسب کنیم. در حال رایزنی هستیم تا یکی از شیرجه رو های خود را به مدت یک سال به چین اعزام کنیم. این شیرجه رو می‌تواند با انجام تمرینات به مدال دست پیدا کند که یک اتفاق بزرگ نیز در شیرجه رقم بخورد اما متأسفانه به دلیل اینکه بودجه فدراسیون شنا کم است ما نمی‌توانیم سرمایه گذاری بیشتری بر روی تعداد زیادی از شیرجه روها داشته باشیم. به همین دلیل به صورت گلخانه‌ای عمل می‌کنیم. ما تنها یک دایو استاندارد شیرجه در کشور داریم آن هم در استخر آزادی. به هر حال ما پیشرفت داشته‌ایم اما امیدوارم به روزی برسیم که به رکوردهای آسیایی و جهانی دست یابیم و یک اتفاق خوب در شنا رقم بخورد و این آرزوی من است.
* اولویت با رشته‌های مدال آور است
در سال جاری به دلیل مشکلات اقتصادی همه فدراسیون‌ها تحت فشار هستند و بودجه نیز ۶۰- ۷۰ درصد کاهش پیدا کرده است. برنامه و رویکرد ورزش بر روی رشته‌هایی است که در المپیک شانس کسب مدال دارند و این نیز یک واقعیت است. بودجه نیز یک مسئله است. ما اگر بخواهیم یک مربی خارجی را در اختیار بگیریم باید هزینه زیادی برای دستمزد مربی و هزینه‌های جاری او کنار بگذاریم و همین شرایط را سخت می‌کند. ما ارتباط خوبی با کرواسی داریم و همین باعث شده تا آنها تیم جوانانشان را به ایران بیاورند تا یک اردو با بچه‌های ما برگزار کنند. اگر بتوانیم چنین کارهایی انجام دهیم و آنها را به کشور بیاوریم اتفاق بزرگی است. برای گرفتن مربی در تلاش هستیم و این را نیز بدانید که از یک مشاور در کنار تیم‌های ملی استفاده می‌کنیم.
* درد ورزش مشکلات سخت افزاری است
یکی از دردهای ورزش، مشکلات سخت افزاری است، دردی که در شنا بسیار پررنگ است چون استخرها درآمدزا هستند. صادقانه بگویم از ۳۱ استان کشور شاید فقط ۴ استان استخر در اختیار دارند. خنده دار است که تنها یک استخر در اختیار هیئت‌ها است. زمانی که هیئت کردستان استخری ندارد آنها باید کجا تمرین کنند؟ استخر استاندارد نیز در کل کشور شاید زیر ۱۰ عدد باشد. پس از برگزاری مسابقات قهرمانی کشور، شناگران برتر را انتخاب و زیر نظر مربیان تمرین می‌کنند اما این مسئله بدون سخت افزار امکانپذیر نیست. بارها اعلام کرده‌ام که مالکیت استخر را نمی‌خواهیم اما در روز چند ساعت استخر را در اختیار ما قرار دهند یا حداقل چند خط در اختیار ما بگذارند. بیشتر اوقات در حال جنگیدن برای گرفتن استخر هستیم. چند استان داریم که استخر در آنها نهادینه شده مانند اصفهان، زنجان، مشهد و ناخودآگاه مرکز شنای ما همین چند استان می‌شوند.
* چطور از ملی پوش برای آمدن به خانه خودش ورودی دریافت کنیم؟
گرفتن ورودی برای ورود به مجموعه ورزشی آزادی نیز مشکلاتی برای شناگران بوجود آورده است. شناگری که حدود ۲۵ کیلومتر را طی می‌کند تا به آزادی برسد باید چیزی هم به او بدهیم اما حال باید ورودی ۵ هزار تومان را پرداخت کند تا بتواند وارد مجموعه شود. اینها مشکلاتی است که ما با آنها دست به گریبان هستیم. ورزشکار ملی که در اردوها حاضر می‌شود دیگر آنجا را خانه خود می‌داند مگر می‌توانیم از آنها پول دریافت کنیم؟ ذهنیت مدیران ورزشی با مدیران شهرداری بسیار با یکدیگر متفاوت است. مگر می‌شود مدیری که شهرداری چی بوده به عنوان مدیر ورزشی استفاده شود؟ همین می‌تواند باعث آسیب رساندن به ورزشکاران شود. برای مثال شناگر با استعدادی که با مترو در محل تمرینات حاضر می‌شد حال به دلیل نداشتن ورودی نمی‌تواند به آزادی بیاید در مقابل شناگر بی استعدادی که با پول خانواده شرایط برای او مهیا می‌شود! اینها باعث از دست رفتن استعدادها و انگیزه‌ها خواهد شد.
* در سال منتهی به المپیک درحال جنگیدن برای استخر هستیم
مشکلات ما یکی دو تا نیست. حتی بحث تعمیر و نگهداری استخر نیز برعهده فدراسیون است. در حالی که اینها را باید سازمان تجهیز و توسعه امکان ورزشی انجام دهد. زمانی که ۶۰۰ میلیون تومان از ما اجاره دریافت می‌شود باید تمام این مشکلات را نیز آنها حل کنند اما این کار را نمی‌کنند. در سال منتهی به مسابقات انتخابی المپیک به جای اینکه تمام تمرکز ما باید روی اردوها و تمرینات ملی پوشان باشد در حال جنگیدن برای گرفتن استخر هستیم.
* هدفمان توجه بیشتر به بخش بانوان است
هدف ما توجه به بخش بانوان بود. ساعاتی از استخر ۹ دی را به بانوان اختصاص دادیم که حاشیه‌های بسیاری داشت اما این کار را انجام دادیم. مسابقاتی در بخش بانوان برگزار کردیم که سابقه آن وجود نداشت مانند قهرمانی کشور. اگر کشورهایی راغب باشند ما مسابقات بین المللی را برگزار خواهیم کرد.
* ورزش ایران جز ۸ ورزش دنیا قرار خواهد گرفت اگر…
حرفم با مردم و مسئولان این است زمانی ورزش ایران در بین ۸ ورزش دنیا قرار خواهد گرفت که در رشته‌های شنا و دوومیدانی به صورت برنامه ریزی شده و گسترده به مدال برسیم. در رشته‌های مدال آور هستیم که در دنیا توجه خاصی به آنها نمی‌شود. امیدوارم روزی فرا برسد که در شنا و دوومیدانی به مدال دست یابیم. آن زمان موقعی است که ورزش ایران دارای یک پایه درست شده باشد. اگر منتظر کسب مدال در المپیک هستید باید بگویم اگر از فردا کار اساسی و برنامه ریزی شده را آغاز کنیم سه دوره دیگر در المپیک یعنی حدود ۱۲ سال دیگر به مدال می رسیم.
