مسعود موسوی/
به گزارش روابط عمومی فدراسیون شنا، شیرجه و واترپلو؛ مقایسه و تطبیق مطالب مطروحه در دو گفتگوی فوق، علیرغم اختصار و کوتاه بودن آنها و عدم پرداختن به بسیاری از موضوعات تخصصی مربوط به ورزش واترپلو، حاوی نکات مهمی است که توچه به این موارد میتواند بیانگر و توجیح کننده برخی تفاوت‌ها و فاصله‌های ورزش واترپلو در ایران و یک کشور اروپایی باشد که در این ارتباط به چند مورد محدود اشاره می شود.
اولین موضوع مهم قطعا به مهم ترین معضل کنونی جهان یعنی کرونا بر می‌گردد و اینکه چگونه با این مشکل در ورزش و در تیم‌های واترپلو برخورد شده است. محمد جواد عباسی با اشاره به اپیدمی فوق و تصمیم گیری‌های ناشی از آن و همچنین در ارتباط با برگزاری دیدار انتخابی با تیم ملی واترپلوی قزاقستان جهت معرفی نماینده قاره پهناور آسیا به بازیهای المپیک توکیو میگوید: تداوم تعطیلی استخرها باعث نابودی کامل رشته‌های آبی و از جمله واترپلو می‌شود و بایستی در این زمینه تصمیمات جدید با توجه به پرتکل‌های بهداشتی اتخاذ کرد. وی این چنین ادامه میدهد: ما توان مقابله با تیم ملی واترپلو کشور قزاقستان را داریم اما دو سال است که در هیچ بازی رسمی حضور نداشته‌ایم و اگر احتمال بدهیم که با بازی انتخابی فوق موافقت شده و این دیدار برگزارشود، پس برای جبران زمان از دست رفته بایستی حمایت کامل وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک را داشته باشیم تا برای این رویداد سرنوشت ساز اماده شویم. در نقطه مقابل این تحلیل عباسی،
از شرایط کرونایی در ورزش، شایان قاسمی اینچنین میگوید: آلمان، فرانسه، بلژیک، اسپانیا و بسیاری از کشورهای دیگر اروپایی همگی از قطب‌های در گیر با کرونا در دنیا هستند اما با مدیریت کامل بر اوضاع، ورزشکاران فعال در رشته واترپلو چه در سطح ملی و چه حرفه ای کماکان تمرین داشته و به فعالیت خود ادامه میدهند. وی می افزاید : روزی دو بار تمرینات سخت و طاقت فرسای بدنسازی در آب داریم که در این اوقات هیچ فرد دیگری حق ورود به استخر را ندارد و همگی تیم‌ها در حال رسیدن به اوج امادگی هستند تا با قدرت تمان ادامه لیگ واترپلو را از بیست ژانویه پیگیری کنند. وی ادامه میدهد: مسئولان برگزاری لیگ واترپلو با رعایت تمامی هشدارهای بهداشتی یک اساسنامه برای بازیهای فوق تعریف کرده و تمامی مشکلات را پیش بینی کرد ه اند، به عنوان مثال اینکه اگر تیمی پنج بازیکن کرونایی داشته باشد و تست مثبت انها را ارائه دهد میتواند بازیهای خود را به تاخیر بیندازد در غیر این صورت با شدیدترین محرومیت ها و جریمه ها روبرو خواهد شد به این معنا که دنبال اجرای مسابقات هستند تا اینکه سریعا این رقابتها را تعطیل کنند. وی در رابطه با بازی احتمالی تیم ملی واترپلوی ایران با تیم واترپلو قزاقستان اینچنین میگوید: قزاق‌ها هشت ماه است که تمرین داشته اند و ملی پوشان واترپلوی ایران به تازگی تمرینات خود را اغاز کرد ه‌اند که این تفاوت، قطعا نقش مهمی در برد و باخت دو تیم خواهد داشت.
مسئله دومی که در این مصاحبه ها می توان به ان اشاره کرد به بحث حمایت‌های نهادهای مسئول ورزشی از تیم‌های ملی و حرفهای واترپلو برمی‌گردد. حرفهای محمد جواد عباسی در این رابطه شنیدنی است: بیش از پنج سال است که برای این تیم واترپلو زحمت کشیده شده است. تیمی که بعد از ۴۴ سال موفق شده مدال برنز آسیایی را از آن خود کند، تیمی که توانست بر سکوی دوم مسابقات ورزشی کشورهای اسلامی قرار بگیرد و حال حیف است که با عدم بازگشایی استخرها، این استعداد ها که بسیار هم با انگیزه هستند به حال خود رها شوند. این انتظار وجود دارد که مسئولان زیربط با اتخاذ تمهیداتی با بازگشایی کامل استخرها و فعالیت تیم های ملی و باشگاهی موافقت کنند.
در این ارتباط به سخنان لژیونر واترپلوی کشورمان در فرانسه می پردازیم: لیگ واترپلوی فرانسه که در اصل بازیکنان تیم ملی واترپلوی آن کشور در آن فعال هستند خیلی پیشرفته هست، خیلی پول دارند و خیلی خوب هم در ورزش هزینه میکنند و همین امر سطح لیگ و در نتیجه تیم ملی واترپلو را بسیار بالا برده است. شایان قاسمی در رابطه با مقایسه حمایت‌های مالی از تیم‌های ملی و باشگاهی واترپلو می افزاید: اگر دو نهاد رسمی اصلی ورزش کشورمان نگاه حمایتی گسترده تری به واترپلو داشته باشند این تیم میتواند المپیکی باشد و امسال فرصت خوبی بود که میتوانست کمک کند تا واترپلو ملی ما بالا بیاید. وی ادامه می دهد : همه جا و در همه کشورها رقابتهای واترپلو در حال انجام است چرا نباید بین چهار تیم برتر آسیایی مسابقات انتخابی واترپلو المپیک توکیو برگزار شود و در این ارتباط هم حمایت‌های کمیته ملی المپیک و رایزنی با فدراسیون جهانی شنا قطعا میتواند یک حرکتی مثبت و تعیین کننده تلقی شود.
سومین مسئله در انطباق دو گفتگوی رسانه‌ای چهره های شاخص واترپلو کشورمان به بحث حمایت‌های مالی از ورزشکاران حرفهای و ملی پوش چه در شرایط کرونایی و چه در شرایط معمولی کشورمان برمی گردد که در این قسمت صحبت های شایان قاسمی را با هم مرور میکنیم: من بعد از یکسال فعالیت در لیگ واترپلوی کشور فرانسه دستمزد خودم را دریافت کردم در حالیکه از سوی باشگاه سایپا که یک سال قبل از آن جدا شده بودم هنوز با من تسویه حساب نشده بود. وی ادامه میدهد: چرا باید بازیکن تیم واترپلو کشورمان که برای رشد و پیشرفت آن هزینه زیادی شده و خود وی نیز زحمت بسیاری در این ارتباط کشیده است برای تامین مالی مجبور به گرفتن شاگرد شود در حالیکه تمام هم و غم وی قطعا باید به فعالیت در تیم ملی و کسب افتخار برای کشورش خلاصه شود.
محمد جواد عباسی در این ارتباط این چنین اظهار نظر میکند: خوشبختانه در این مدت تعطیلی ورزش بخاطر کرونا فدر اسیون شنا در حد امکانات خود دو بار به بازیکنان کمک مالی کرده است اما اکثر ملی پوشان، مشکلات بسیاری در زمینه مالی دارند با این وجود باز تمرینات خود را پیگیری کرده و منتظر حمایت‌های بیشتر مسئولان ورزش کشور هستند.
و سخن پایانی اینکه در شرایطی که تیم ملی واترپلو به اصطلاح قبای حرفهای به تن کرده، از مربیان و بازیکنان حرفهای برخوردار است و مسئولان پر تلاش فدراسیون شنا موفق شده‌اند این تیم را با تمامی مدعیان ریز و درشت واترپلوی آسیا، به سکوهای برتر واترپلوی این قاره برسانند، بدیهی‌ترین انتظار از مسئولان ورزش کشومان این است که حمایت‌ها و پشتیبانی مالی و امکاناتی خود را از این تیم تا حدی افزایش داده و بیشتر کنند تا نه تنها جایگاه خود را در رده سوم آسیا ازدست ندهد بلکه با افزایش انگیزه نیم نگاهی هم به سکوهای دوم و اول داشته و در آن مسیر حرکت کند و بالاخره اینکه در رابطه با شرایط کرونایی هم روش‌های اعمال شده توسط دست اندرکاران ورزش واترپلو در کشورهایی مانند فرانسه را الگو قرار داده و بدین وسیله راهگشای حفظ امادگی اعضای تیم ملی واترپلوی کشورمان و دور خیز آنها برای حضور در رقابت انتخابی المپیک توکیو باشند.
انتهای پیام
