حمیدرضا نقیبی/
به گزارش روابط عمومی فدراسیون شنا، شیرجه و واترپلو؛ خشایار حضرتی در گفتوگو با خبرگزاری آنا، درباره بخت مدالآوری شناگران ایران در بازیهای آسیایی ۲۰۲۳ هانگژوی چین اظهار کرد: نتایج خوبی که در هفتههای اخیر و ماههای گذشته به دست آمده و همراه با رکوردشکنیهای با ارزشی بوده باید تداوم داشته باشد ولی این راه تنها با صرف هزینههای فراوان میسر است. تعدد مسابقات بهخصوص بینالمللی به پیشرفت شنای ایران کمک میکند اما در ایران ما بیشتر روی تمرینات برنامهریزی داریم و کار خاصی برای مسابقات آنطور که باید و شاید وجود ندارد. رقبای شناگران ایران علاوه بر آنکه خوب تمرین میکنند در مسابقه دادن نیز به اندازه لازم وقت دارند. با این حال باید بپذیریم که چون چنین اتفاقی رخ نمیدهد، انگیزه لازم به شناگران ایران برای درخشش داده نمیشود. وقتی که تعداد مسابقات کاهش پیدا کند، ناخواسته شناگران ایران نمیتوانند همتای خارجیها گام بردارند و برای همین به مشکل میخورند.
وی ادامه داد: پیمانه ظرفیتی شنای ایران خالی است. استعدادهای زیادی پیدا میشوند و اگر اتفاقاتی رخ میدهد به خاطر حجم بالای شناگران ما نیست بلکه به خاطر ظهور استعدادهای اندکی است که با علاقه فراوان حاضر به صرف هزینه هستند. واقعیتی که وجود دارد این است که درآمدزایی در ورزش شنا بسیار برای ورزشکار کم است و آنها با اختیار خود در مسابقات شرکت نمیکنند درحالیکه در کشورهای پیشرفته بسیار به شناگران رسیدگی میشود. تلاشهای فدراسیون شنا هم با وجود زحمات فراوان در این زمینه جوابگوی شناگران نیست.
مربی تیم ملی شنا خاطرنشان کرد: در ایران با کمبود استخرهای استاندارد مواجه هستیم و همین مقدار کم استخر هم نمیتواند کمک زیادی به شناگران کند چون در اختیار آنها قرار نمیگیرد. به عنوان مثال تیمی یک سال تا دو سال در استخری که اجاره کرده تمرین میکند و پس از آنکه صاحب جدیدی در آن استخر پیدا میشود، تمایلی به اجاره دادن استخر ندارد. این موضوع باعث انحلال تیمها میشود و مانع پیشرفت و حرکت رو به جلویشان میگردد.
وی با یادآوری این موضوع که سالیان سال است که نوابغ شنای ایران درآمدهای بسیار کمی دارند، تصریح کرد: شاید ۱۰ سال پیش درآمد یک شناگر بین ۱۵ تا ۲۵ میلیون تومان در سال بود اما در حال حاضر همین مبلغ هم به سختی پرداخت میشود درحالیکه قیمت ارز ۳۰ برابر شده و نباید هم انتظار داشت شناگران تمایل زیادی به ماندن در این ورزش داشته باشند چون درآمدی برای آنها باقی نمانده است. در حقیقت آنها ترجیح میدهند یا ورزش دیگری را انتخاب کنند یا برای امرار معاش وارد حرفه دیگری شوند. متأسفانه زیبنده شنای ایران نیست که شناگرانمان از جیب هزینه میکنند و این اتفاق ناخوشایند کماکان ادامه دارد. هیئتهای استانی اصفهان، مشهد، فارس و زنجان با تکاپوی بسیار توانستهاند نسبت به جذب شناگران اقدامات سازندهای کنند ولی کماکان در حال لنگ زدن هستیم و فقدان استخر برای تمرین و در کنار آن کمبود مسابقه که میتوانند راهگشای مشکلات شنای ایران باشد، کماکان وجود دارد.
حضرتی با اشاره به اینکه در بازیهای آسیایی هانگژو باید به تکستارهها دل ببندیم، خاطرنشان کرد: اگر بتوانیم در فاصله کمتر از دو سال تا شروع مسابقات شاهد حضور متعدد شناگرانمان در مسابقات بینالمللی باشیم و رکوردشکنیها ادامه یابد، شاید بتوانیم در مادههای مختلف فینالیست داشته باشیم. البته دور از حد انتظار است که بتوانیم مدال کسب کنیم اما در ورزش هیچ موضوعی غیرممکن نیست. ممکن است نفرات خوبی چون مهرشاد افقری، متین بالسینی، سینا غلامپور، بنیامین قره حسنلو و مهدی انصاری با تدارک بهتر بخت بیشتری برای مدال پیدا کنند چون در مسابقات شنا پیش میآید شناگرانی دچار اشتباهاتی میشوند و اگر شناگران ما بتوانند رکوردهای خود را به صورت عالی بهبود بخشند بعید نیست موفق به کسب مدال در بازیهای آسیایی شوند.
انتهای پیام