به گزارش روابط عمومی فدراسیون شنا، شیرجه و واترپلو؛ خبر آنلاین نوشت: بعد از اینکه تیم‌ملی واترپلو برای سومین بار بازیهای آسیایی را از دست داد، مسئولان کمیته بهترین کار را اعزام تیم واترپلوی ساحلی به بازیهای آسیایی دانستند؛ تصمیمی که نیما خوشبخت آن را دلجویی مسئولان می‌داند و بس: «وقتی مسئولان واترپلو را از کاروان بازیهای آسیایی حذف کردند، برای دلجویی تیم را به بازیهای ساحلی اعزام کردند. بازی‌هایی که برای اولین بار آن را تجربه کردیم.»
بهترین پنالتی‌زن بازیهای ساحلی عنوان کرد: تیم‌ملی ایران همان تیم قزاقستان در بازیهای ساحلی را برد. تیم قزاقستان با ترکیب تیمش در بازیهای ساحلی اینچئون و دوحه به پوکت آمده بود. اصلاً هم درست نیست که می‌گویند تیم پیشکسوتان قزاقستان بود. بازیکنان قزاقستان اصلاً مسن نبودند. دو بازیکن آن از تیمش که در اینچئون قهرمان شده بود و چهار بازیکن هم بازیکنان قزاق در بازیهای آسیایی دوحه. دو نفر آنها ۲۷ ساله بودند و دو نفر هم ۲۲ ساله. دروازه‌بان‌شان هم مثل دروازه‌بان ما ۳۲ ساله بود. نمی‌دانم چرا بعضی‌ها می‌خواهند برد ما از قزاقستان را به بهانه الکی کمرنگ کنند.
نیما خوشبخت بیان کرد: با بد شانسی نایب‌قهرمانی بازیهای ساحلی آسیا کسب کردیم. ما تمرین خاصی برای بازیهای ساحلی نکرده بودیم. تنها با همان آمادگی که از تمرین ۷،۶ ماهه برای بازیهای آسیایی به دست آوردیم، راهی شدیم چرا که بعد از حذف تیم از کاروان، جمع کردن بچه‌ها خیلی سخت بود. ملی‌پوشان دیگر اعتماد نمی‌کردند اما با توانایی فدراسیون بچه‌ها متحد شدند و با کمی تمرین در دریا آماده شدند. نایب‌قهرمانی تیم هم فقط بدشانسی بود. ما اگر با کویت به جای باخت مساوی هم می‌کردیم، قهرمان می‌شدیم اما این بار بدشانسی آوردیم و باختیم.
او خاطر نشان کرد: واترپلو با این نایب‌قهرمانی جان تازه‌ای گرفت. با این مقام خون تازه‌ای به واترپلو تزریق شد. دوباره انگیزه به بچه‌ها برگشته و لیگ هم پرانرژی‌تر برگزار می‌شود. هیچ‌کس فکرش را هم نمی‌کرد که ایران نایب‌قهرمان شود چرا که تیم‌ملی رها شده بود. تمرین نمی‌کرد اما ما نشان دادیم واترپلو هنوز زنده است.
ملی‌پوش واترپلو گفت: این نایب‌قهرمانی خلأ بازیهای آسیایی را پر نمی‌کند. با اینکه ما به مسئولان ورزش نشان دادیم که اشتباه کردند و واترپلو حقش بازیهای آسیایی بود اما نایب‌قهرمانی ساحلی آسیا هیچ‌وقت خلأ بازیهای آسیایی را برایمان پر نمی‌کند چرا که جایگاه خودش را دارد هم از نظر اسمی، ارزش جایگاه و هم پاداش. بچه‌های ما می‌خواستند با رفتن روی سکوی بازیهای آسیایی هم از سربازی معاف شوند و هم جایگاه واترپلو را بالا بکشند و حتی نظر مردم را جلب کنند. در پوکت هم تنها به خاطر اینکه صدای‌مان را بشنوند، نایب‌قهرمان شدیم. ما برای اینچئون تا حد مرگ تمرین کردیم اما ضربه سختی خوردیم.
انتهای پیام
